Μάνι - Κάτω από τη γκιλοτίνα (Στίχοι)

Παγιδευμένος μεσ'στο κύκλωμα,
πείραμα από τη μήτρα για την ένταξη στο σύστημα.
Γεννήθηκα από σύμπτωση οπότε θα'μαι ατύχημα.
Ποιος να μ'αγαπήσει, ο πιο μισιτός είμαι από τη φύση μου.
Kαι επίσης, η πόλη είναι λόγος να λυγίσεις.
Οι δρόμοι με ποτίσανε με άγχος
και βγαίνω από το σπίτι μου, μόνο μετά τη Δύση.
Οι μπάτσοι, όταν σχολάνε είναι φίλοι
και δε συμμετέχουνε μεσ'στο παιχνίδι.
Καταλήγεις στο σπίτι σου δίχως λεφτά,
τηλέφωνο, καπνό και δαχτυλίδι.
Στο σπίτι του αδερφού μου να μετράμε τα κλεμμένα,
ενώ πίνουμε χασίσι.
Και δίνω τη ζωή μου ακόμη και να'ναι λάθος
αν θέλει να το στηρίξει.
Θα καταλάβεις ποιος είναι για σένα,
αν σε ματώσουν και είναι εκεί να τους γαμήσει.
Σα πέφτω πίσω, χάνω τον εγκέφαλο μου στο μεθύσι
και μέχρι να πεθάνω θα'μαι θάνατος.
Καμιά πουτάνα δε μ'έχει πείσει.
Μένω και μπαίνω άμετρος,
θέλω μονάχα το χαρτί και γίνομαι άνεμος.
Βαδίζω σ'ένα τόπο άγονο, στο χέρι το μαχαίρι μου,
στο πλάι μου το διάολο.


Μόνο διχόνοια,
μάνα θέλουν να πέσω μια για πάντα μες το χώμα.
Βαδίζω ένα μακρύ, βαρύ χειμώνα, τόσα χρόνια.
Είναι να αμφισβητούν αυτά που γράφω θα πονάν.
Οι πιο πολλοί μετά τα παρατάν
και τα σεντόνια ματώσαν πρώτη νύχτα.
Είμαι απ'την αίρεση,
θυμάμαι ακόμα το σκοτάδι πριν τη γέννηση.
Και πια τυφλά, δε πατώ τα βήματα μου,
τη πορεία μου χαράξαν ερπετά πριν από μένα.
και τα σεντόνια ματώσαν πρώτη νύχτα.
Τώρα βρήκα, τον τρόπο για να βγω απ'τη πυραμίδα.
Κοιμώμουν σε ένα λάκο μόνο φίδια, δε ξέρω την ανία.
Ποτέ μου δε βαριέμαι να μεθάω από κρανία,
γαμάω όποια πουτάνα φεύγω από τη συναυλία.
Και τη θυμάμαι όταν δεν έχω μία.
Όμως βρήκα τον τρόπο να βγω απ'τη πυραμίδα.
Μου κάνα μάγια να με βγάλουν απ'τη μπρίζα, μα..
Άμα δε κόψεις το κακό από τη ρίζα,
να, γυρίζει πίσω και πεινάει για ξεπλήρωμα.

Είμαι στο τέλος...είμαι στο τέλος μου..
Όλα πουτάνα, δίχως αμφισβήτηση..

Έξταση - Μες το Μυαλό μου Στίχοι

Μες το μυαλό μου γυρνάνε, σκέψεις για ποιοι είμασταν
και τώρα που πάμε. Αν τελικά, εμείς γερά πατάμε.
Μέσα στην Ελλάδα που ζούμε, να μη μας φάνε. [x2]

Λοιπόν, Ελλάδα ανέκαθεν υπήρξε αυτόνομη χώρα.
Τα ίδια χάλια που'χε τότε, υπάρχουν και τώρα.
Με ένα πολίτευμα, η γνωστή ολιγαρχία.
Λίγοι κάνουν κουμάντο και οι πολλοί παίρνουν τα τρία.
Ιστορία μας μαθαίνει απο παλιά,
παίζεται σε επανάληψη και σου χαμογελά.
Σπουδαίους φιλοσόφους, που βλέπανε πιο μπροστά
τους έτρωγε η μαρμάγκα, η εξορία και τα σκατά.
Μεγάλη άνθηση, χρυσός αιώνας του Περικλή,
σκλάβοι να χτίζουν παρθενώνες για ένα κομμάτι ψωμί.
Τραγική ειρωνία στην όλη την ιστορία
ανθρωποθυσία με μανία, γελοία ειδωλολατρία.
Μαστουρομένα μαντεία, να διαμορφώνουν ιστορία
και μια Πυθία να δίνει ρεσιτάλ στη μαλακία.
Ελεύθερη πορνεία, γλέντια, όργια και ζαλάδα.
Κάπως έτσι ήτανε πραγματικά η Αρχαία Ελλάδα.

Απο τότε που θυμάμαι τον ευατό μου ρωτάω,
κοιτάω μπροστά μου και παραμιλάω που πάω;
Πολλα ζητάω; Δε νομίζω!
Ελλάδα σαστίζω γιατί αρνούμαι να ζήσω
σε χώρα που'χει χρώμα γκρίζο.
Τώρα πίσω μας γυρίζω, με στίχους σου θυμίζω.
Ανθρώπους που σου δώσανε ψυχή και σώμα, αφρίζω.
Δακρύζω, Ελλάδα σου υπενθυμίζω
τους μάγκες και τις μάγκισσες, γυρνώ το χρόνο πίσω.
Καραισκάκης, Μαντώ Μαυρογένους, Κολοκοτρώνης,
αρχιδαράδες, μαχητές που αμα δεις το βουλώνεις.
Μουμπουλίνα, Παπαφλέσσα και το μόρτι τον Ανδρούτσο.
Τους ήρωες σου ξέχασες, Ελλάδα για τον πούτσο.
Σου δώσανε ζωή και σε απελευθερώσανε,
στη φυλακή τους έβαλες ενώ αυτοί σε σώσανε.
Ελλάδα-Ελλαδίτσα μου, γιατί μας βγήκες έτσι;
Τους καθωσπρεπισμός σας να χέσω και όποιος μας αντέξει.

Μες το μυαλό μου γυρνάνε, σκέψεις για ποιοι είμασταν
και τώρα που πάμε. Αν τελικά, εμείς γερά πατάμε.
Μέσα στην Ελλάδα που ζούμε, να μη μας φάνε. [x2]

Στην εποχή που ζούμε η Ελλάδα είναι στη ζάλη της,
πέφτουν τα μαλλιά και μαραζώνει το κεφάλι της
απ'τα ναρκωτικά, γιαυτό δε βλέπουνε τα κάλλη της.
Μόδα αν είσαι αλάνι, σκάστε ρε μιλάει το αλάνι της.
Ζήσε τη στιγμή, οι ξέφρενοι μαζί.
Τη Μύκονο τη κάνανε από χρυσάφι γη.
"Να ζει κανείς στη χώρα αυτή ή να μη ζει;"
Απόλυτη σιγή, ενός λεπτού φωνή.
Από τον Παπανδρεού εως τον Καραμανλή,
απ'όλα τα σκουπίδια που βρίσκοντε στη Βουλή.
Από τα σχέδια τους που δε βγαίνουν στο γυαλί,
αποκαλύπτονται υπουργοί που'ναι για όλους μας ντροπή.
Ελλάς να το λες και μη γελάς,
κοίταμε στα μάτια, τρέλα πάντα να πουλάς!
Να μη το κουνάς, να'σαι'δω κουνάς, έξταση για μας
έχουμε ξεφύγει τελείως για μας μιλάς.


Εκατό χρόνια μετά, τα πράγματα τελείως διαφορετικά.
Γενικά, θα πληρώνουνε και φόρο για να λένε ένα γειά
και η λέξη σύνταξη θα έχει σβηστεί από τα λεξικά.
Τα μωρά θα βγαίνουνε με γυαλιά απ'τη κοιλιά.
Εθισμένα αποκλειστηκά στα ηλεκτρονικά.
Κολλημένα, ετόν δέκα δε θα υπάρχει παρθένα.
Τα πάντα σκαναρισμένα, τα πάντα τσιπαρισμένα.
Πειραγμένα μυαλά, ποτισμένα με τοξικά.
Ψυχοφάρμακα παρμένα πάντα εθελοντικά.
Ναρκωτικά ανώνυμα στα περίπτερα
και η επίσημη γλώσσα Ελλάδος τα αγγλικά.
Οι Αμερικάνοι θα'χουν το πάνω χέρι,
θα κουμαντάρουνε τον Έλληνα σαν πιόνι στη σκακέρα.
Μιλάω μπέσα μάγκες μου, θα'ρθει η μέρα
γιατί τα μυαλά των πολιτικών πήρανε αέρα.


Μες το μυαλό μου γυρνάνε, σκέψεις για ποιοι είμασταν
και τώρα που πάμε. Αν τελικά, εμείς γερά πατάμε.
Μέσα στην Ελλάδα που ζούμε, να μη μας φάνε. [x2]

Μάνι - Τέταρτο Θαύμα Κουπλέ Στίχοι

Είναι ο Μ-Α-Ν-Ι, πρώτα απ'όλα κόλαση.
Στο τέμπο πρόλαβα να δώσω στο κόσμο ποθεί το υλικό.
Σα δολά-ριο, εθισμός σα coca-cola, κολλάμε επάνω σας, επίθεση παίζει.
Καραμπόλα, δύο τετράγωνα μπροστά η βασίλισσα, κατρακύλησα
και παίζει ΄.... συνεχώς απ'όταν γύρισα.
Φωνή που ταρακουνά τους αλήτες μέσα στα στενά,
μέχρι και τα μουνιά που πάνε σπίτι μετά τις εφτά.
..... φαντάζω σκηνή τρόμου,
που πρωταγωνιστή έχει το σατανά.
Από trailer χτυπά δυνατά, κανονικά.
Θα κάνετε πίσω γιατί μπροστά σας άναψα φωτιά.
Τέσσερις φωνές από τις κατακόμβες φτύνουνε στίχο βόμβες.
Το δες, τώρα τρομοκρατούμε φτύνοντας φλόγες.
Λόγος ημών, κρίνε σωστά ή θύμα μου γίνε,
μόλις χάνομαι στον ιστό της αλκοόλης, φύγε!

Μάνι - Πατάμε Νάρκες [Στίχοι]

Παγιδευμένος σε ολογράμματα, πατάω μέσα στη κόλαση
και πάνω, από τα σύννεφα πίνω γη
και είναι καθήκον να ζεστάνω.
Το γαμημένο στόμα μου, πετά σαν αεροπλάνο.
Από τη καύλα μου μοιράζω Bong da city,
μα το παίζεις υπεράνω.
Εδώ τελειώνει δεν ακουμπάς το πλάνο μου
πιόνι και τη σκακέρα μου
έχω θάψει μες'το χιόνι.
Τώρα κάνω ό,τι θες να κάνεις πιο σωστά.
Kαταλαμβάνω μέρη και εποχές
και δεν έχω μάθει να χάνω, δε το χάνω πήρα τη δόση μου
και φτύνω αφορμές για τελετές νεκρωσιμού.
Φτάνω στα πάνω πατώματα με κάθε λέξη μου.
Καλά να πάθω, σκάβω τον τάφο μου,
όταν καταπίνω χάπια μες'το μπάνιο.
Πουτάνα, ύπνος, κεταμίνες και τριπάκια,
mama στο τέλος πάντα στρίβω ένα μπάφο.
Ναι, γλωσσοκοπάνα φτύνει στίχους στην αλάνα.
Ο γλωσσοδέτης, πρώτος των πρωτοπόρων,
των δαιμόνων, υπό το νόμων των υπονόμων,
τρόμο παρεμβάλει και φέρνει μόνο,
χώνονται σα να σας έχω βάλει νέφτη στο κώλο.
Όλα θα τελειώσουν όταν βγάλω αυτό το solo.
Θα πέσεις, δουλειά μου και συ κοίταζε τη δικιά σου,
για να μη στείλω δέμα στη μητέρα σου τα αυτιά σου.
Έχω ένα πρόβλημα, έχω δεκάδες.
Καταναλώνω όσα αρκούν για να μη θυμάμαι
και μετά τα κάνω μπάρες.
Κάνω δύο μέρες για να βγάλω όσα χαλάω σε μια ώρα στις πουτάνες.
Πατάμε νάρκες, πατάμε νάρκες, ο μάγος πνίγεται μέσα στα χημικά
σε νύχτες άδειες, μέσα απ'τα έγκατα της γης φέρνω τη σύγκρουση.



Η πόλη είναι η Αθήνα, 2000.

Bong Da City (Φοβίες) - Καμπάνα [Στίχοι]

Yaw, ναι, πίνω και γράφω πιο συχνά
από όταν γαμάω.
Τσιτωμένα χείλη μου το rap φτύνουν, rap.
Και κολλάς, bong style raps.
Το σπέρμα μου στα δόντια σου είναι, μη γελάς.
Το κτήριο στοιχειωμένο μες τη φρίκη,
όταν ηχογραφούμε bong da city.
Ένοικοι τρέχουνε να βγουν μέσα από το σπίτι.
Πετιούνται φοβισμένοι,
μα οι θυρωροί τις πόρτες έχουν κλείσει.
Ναι, όταν χώνω τους σκοτώνω, ποιός μπόνο;
Πιο πολλά θα βγάλω αυτό το χρόνο.
Bong μόνο και μόνο, πάρε δρόμο.
Τα θέλουμε όλα λεφτά, μουνία και θρόνο.
Και όχι μόνο, πάρτους από εδώ.
Με βλέπουνε και λένε: "Όχι θεέ μου, πάλι ο Μω".
Χα, οι mcs δε τη παλεύουν,
γελάω μαζί τους πόσα σάλια για να ανέβουν.

Τι να σου εξηγώ, κράζω αν θες με το κιλό.
Κινούμαι στο σκοτάδι και αναπνεύω τον θυμό.
Δεν έχω θέμα ξαναγυρνώ το σκοτωμό.
Τα λόγια μου, επάνω του στοιχείωνουν το μυαλό.
Το βήμα μου γοργό, στο σώμα σου χαράζω
μην απορείς γιατί σε σ'εσένανε δε μοιάζω.
Δεν έχεις styles, δεν έχεις skills, μη προσπαθείς να μιμηθείς
το βλέμα μου όταν θα δεις ξανά, θα τρομοκρατηθείς.
ΦΒΣ, Bong Da City ρούφα τζούρα.
Εμάς ακούς για ατελείωτη μαστούρα.
Δε νιώθω πόνο, δεν έχω φόβο. Ούτε καν
δε με τρομάζεις γαμημένη πατσαβούρα.
Πετώ στο μέλλον, στο χρόνο βάζω παύλα.
Κάνω τα πόδια σου να τρέμουν από καύλα.
Ένα λεπτό για να μη παρεξηγηθώ,
κάνω θυσία τη ψυχή σου στο θεό.

Με λένε Μάνι σκέφτομαι, πώς στο πούτσο σκέφτομαι;
Αφού το μυαλό μου έχει πεθάνει.
Με έδωσε το αίμα απ'τα ρούχα στη λεκάνη.
Η μάνα μου δε φτάνει και πήρε το 100, θα με τρελάνει.
Το rap σου δεν υπάρχει, την είδες βασιλίας δίχως παλάτι,
μα δε πρόκειται ποτέ να πάρεις μάχη.
Τι το χειρότερο απ'το να'σαι όλος πληγές σε καροτσάκι;
Το καροτσάκι να'ναι από αλάτι.
Και'χω τα νεύρα μου, 2 κατσαβίδια
μετατρέπονται σε 2 catana μέσα στα χέρια μου.
Και όταν με δώσουνε εγώ θα έχω βρει το τρόπο
να τηλεμεταφέρομαι απο τόπο σε τόπο.
Είμαι καρκίνος γιαυτό οι mcs κάνουν πως
δε με ξέρουν όταν το κώλο τους σκίζω.
Είμαι το στόμα του κτήνους,
καταπίνω όλη τη πόλη και κατοίκους σαν εκείνους,
ποτέ μου δε θα γίνω, έχω σμήνος, δολοφόνες μέλισσες.
Κοίταγες το που πάω, καθυστέρησες.
Χάθηκες μες την ομίχλη, κοιτάτε τη καταστροφή.
Κάθε στροφή, θυμίζει πως ζείτε τις τελευταίες του πλανήτη.

Αναρωτήθηκες ποτέ για ποιόν χτυπάει η καμπάνα;
Όταν ανέβει στο σανίδι και τα κάνει πουτάνα.
Είναι το, φοβάμαι να το πω μη καώ.
Πάρε το rap μας σα δώρο για το λαό. [x2]

05.Ταυτισμένος Λάθος - Έχουμε πήξει [Στίχοι]

Έχουμε πήξει, από πρότυπα δε ψάχνω νύξη.
Τίποτα δεν έμεινε τη σκέψη να μου ρίξει.
Μουσικές και μη συμμετοχές κάνουν αφήξεις,
βιομηχανίες θέλουν νέες εκρήξεις.
Αντιμέτωπος λάθος ή σωστός
τι κι αν στράβωσε ο δρόμος πάντα φταίει ο οδηγός.
Άνετα περνάει ο χρόνος, όταν είσαι άνετος.
Αδιαφορείς στιγμές που ήμουν αδιάφορος.

Ευάλωτος αν είσαι στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

Ευάλωτος αν είσαι τότε στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
(έχουμε πήξει)
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
(έχουμε πήξει)
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.
(έχουμε πήξει)

Λοιπόν, αφήνω τη κάθε κόντρα το κρασί μου πίνω,
δε θα ωφελήσει πάλι τις πληγές να ξύνω.
Μες στη μουσική μου όλο το είναι μου δίνω.
Κάνω την αρχή και από το μυαλό σας σβήνω,
σπάσε το κουτί γιατί ζεις εκεί.
Χρόνια τώρα μπαίνεις και αναλώνεσαι μέσα σε ξένη λογική.
Βρήκες αφορμή, μέρα μου ήτανε κουραστική,
γι'αυτό και βαριέμαι να έρθω στη δικιά σου θέση.

Μη σε δω να κάθεσαι ξανά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.
Ευάλωτος αν είσαι τότε στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

(Έχουμε πήξει)
Δε θα ωφελήσει πάλι τις πληγές να ξύνω.
Κάνω την αρχή και από το μυαλό σας σβήνω.
Χρόνια τώρα μπαίνεις και αναλώνεσαι μέσα σε ξένη λογική.
Γι'αυτό και βαριέμαι να έρθω στη δικιά σου θέση.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
(έχουμε πήξει)
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
(έχουμε πήξει)
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.
(έχουμε πήξει)

08. Ταυτισμένος Λάθος - Όλα τόσο απλά [Στίχοι]

Ήταν μια νύχτα μαγική.
Είδα τη θάλασσα, δύση και ανατολή.
Τα συναισθήματα μου κανείς δε μπορεί να αγγίξει.
Είμαι καλά και όχι όποτε το θες εσύ!
Είδα στον ουρανό τ'αστέρια, θέσεις να αλλάζουν.
Ψέματα θα είπαν ότι η Γη είναι σταθερή.
Προχώρα τη ζωή σου δίπλα μου,
σα να φωνάζουνε ενώ πριν δεν είχε κανέναν εκεί.
Μόνο σιωπή, κάνω λάθη για να μάθω ποια είναι η σωστή επιλογή
και όποιος δε μ'αντέχει απλά μπορεί να φύγει.
Αν τύχει να γυρίσει, κάπου, κάποτε, μπόρει κάποια στιγμή
και να ζητήσει κάτι θα κοιτώ πόση ώρα μου έχει μείνει.
Σημάσια έχει αύτο που θες, ποιος διάλεξες να είσαι.
Αγάπησε το εγώ σου και τους κόμπους σου όλους λύσε.
Μέγαλο ψέμα πως το ψέμα απ'τα μάτια δε φαίνεται.
Μα δε θα τ'αναλύσω, απόψε δεν ενδιαφέρομαι.

Όλα τόσο απλά όταν ξέρεις τι θέλεις.
Τότε θα σε βρίσκει, ό,τι ακουμπάς θα το ομορφαίνεις.[x4]

Ήταν μια μέρα μαγική, είδα τους φίλους μου,
μια αλήθινη στιγμή.
Τα συναισθήματα μας κανείς δε μπορεί ν'αγγίξει.
Είμαστε καλά, όσο θα υπάρχει μουσική.
Είδα στον ουρανό τα πρόσωπα πόσων εκφράζουν.
Ψέματα θα είπαν πως το πνεύμα μας δε ζει.
Προχώρα στη ζωή σου πάνω άκουσα να φωνάζουν,
προσπάθησε παραπάνω δίνε τόπο στην οργή.
Κάνεις λάθη για να μάθεις ποια είναι η σωστή επιλογή
κι όποιος δε σ'αντέχει απλά μπορεί να φυγει.
Αν τύχει, να γυρίσει κάπου, κάποτε, μπορεί κάποια στιγμή
και να ζητήσει κάτι, άκου τον βοήθεια δως του λίγη.
Σημασία για αυτό που θες, ποιος διάλεξες να είσαι.
Αγάπησε το εγώ σου και το πρόβλημά σου λύσε.
Μεγάλο ψέμα πως το ψέμα απ'τις πράξεις δε φαίνεται.
Μα δε θα τ'αναλύσω, απόψε δεν ενδιαφέρομαι.

Θα'μαι καλά σ'ευχαριστώ,
επόμενος προορισμός μάλλον θα είναι το πιο μακρινό μου όνειρο.
Αν τυχον με ψάξεις, ξέρω που θα'ρθω για να σε βρω.
Όσο θα περπατώ η μοναδική μου συντροφιά θα'ναι η σκέψη σου.
Ένα ακόμα ταξίδι με κατεύθυνση το άγνωστο,
δεν είναι ανάγκη να σου πω τη λέξη.

Όλα τόσο απλά όταν ξέρεις τι θέλεις.
Τότε θα σε βρίσκει, ό,τι ακουμπάς θα το ομορφαίνεις.[x4]

Μάνι - Πέφτουν Άμυνες [Στίχοι]

Πέφτεις απότομα, όταν ανοίγουν τα μικρόφωνα.
Χάνεις το χρώμα σου και τον έλενχο από το χέρι σου,
από τα δάχτυλα ως τον αγκώνα σου.
Όταν μουδιάζεις είναι ώρα για να φύγεις
και για να δεχτείς πως έχασες είπες στη κόλαση.
Μόνος σου, καθώς ανοίγω το στόμα μου.
Φτύνω το πόνο σου, έχω το χάρισμα να αδειάζω το οξυγόνο από το χώρο σου.
Δέξου, αλάνι γίνομαι αλάτι για τις πληγές σου.
Με λένε Μάνι και πέφτουν οι άμυνες σου.
Όταν η μάχη ξεκινά, αλλάζω πρόσωπο,
το πρόσωπο που τρομάζει τους δαίμονες σου.
Δύναμη καταστολής με γεύση θάνατο,
θα σκάσει στο στομάχι σου καταπίνετε αμάσιτο.
Δε τους αρέσει το γαμήδι μου, πονάει,
το ζηλεύουνε γιατί τους καταστρέφει από το μπάσιμο.
Δε με μισούν απλά θα μ'ήθελαν νεκρό.
Να μην υπάρχω, είτε να συμβιβαστώ με το στημένο τους παιχνίδι.
Πάρε το σεβασμό, πήρα το χρήμα και έχω φύγει.
Ήδη, παρακολούθα, σου'χω φερθεί σωστά και ας μου φέρεσαι μούφα,
μα δε το'χω και σε τίποτα να αρχίσω τα χαστούκια.
Εξαίρεση μες τον κανόνα σας, που πάω με τέτοια μούτρα;
Και που πατάω; Ποιον προσβάλω;
Δεν αναβάλω την επίθεση, ο στίχος μου έχει λύση την εξίσωση.
Δειψάω για σύγκρουση, λάθος κατεύθυνση βαδίζω χρόνια.
Όμως κατάφερα να βρω την έξοδο από την ύπνωση.
Bong da city, φοράω τη κουκούλα μου ακομή και στο σπίτι.
Fifty-fifty, rap και χασίσι.
Mc και μόνο μόνος μέσα στην ομίχλη.
Φανατίσου, άδειασε η κόλαση και οι δαίμονες χωρέσαν στο κορμί σου.
Καθρέφτη, δε ψάχνω ρίμα, γράφω ό,τι μου κατέβει.
Να'χα το χρήμα και δε θα'γραφα καν,
έτσι καθώς η νύχτα πέφτει.
Όσοι δεν έχουνε πίστη χάνουν το δρόμο τους
και βλέπουνε ξημέρωμα μακριά από τον τόπο τους
και πέφτουνε για λίγο, τότε χαιρόσαστε μουνιά!
Μα, την άλλη νύχτα γυρίζουνε πίσω..

Κακοήθης - Έρημη γη [Στίχοι]

Συρτάρι που δε χωράνε πια τα όνειρα μου,
δε χάνω ανθρώπους,
άλλα έχω χάσει την αγκαλιά μου.
Θολώνει κάθε χρόνο πιο πολύ αυτή η ματιά μου,
μ'αυτά που βλέπει, πέφτει
και κοιτάζει πιο καχύποπτα.
Τα λόγια βήματα, καιρός να τσακιστούμε φίλε!
Μιλάς σωστά και θα τα βρούμε.
Εδώ χορεύουν εξελίξεις και καθόμαστε,
ανθρώποι που όλο τρώγοντε συχνά
και δε τρωγόμαστε, και δε τρωγόμαστε..
Με παίρνει ο καπνός μαζί του και πάμε,
ένα ντουμάνι τσιμέντο μαζί κοιτάμε.
Δε παίζουνε μ'αυτά και μη παίζεις μ'εμάς ρουφιάνε.
Δε σε θυμάμαι καν, και τίποτα απ'όσο θυμάμαι.
Δίνω τα πάντα σε όσους δίπλα μου σταθούνε
και το χάνω!
Και έχω ένα λόγο παραπάνω,
τη πουτάνα πάντα απ'τα μαλλιά να πιάνω
και να την κοπανάω όσο της λέω γλυκά πως την αγαπάω.
Που θα παω δε ξέρω, όμως θα παω!
Σε σιχαίνομαι,
όπως τα σήματα των μπάτσων που δε σταματάω.
Τραγουδάω, χαρούμενος δε νιώθω,
κυλάω, πάλι κολλάω, επίβληση σε 'μένα και σκάω.

Πετάω πάνω από μια έρημη γη, νιώθω πως ότι αισθάνομαι
και ότι λέω ψυχή, είναι πληγή.
Πετάω πάνω απο μια σφαίρα τρελή, συνωστισμένοι όλοι
όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη. [x2]

Κάτι μέρες που μ'αφήσανε ταπί.
Έχω αράξει και ό,τι γίνει, το μυαλό να διαλυθεί..
Είσαι τροφή και 'συ και είσαι πληγή και 'συ
μα μάθε έκλεισες, σαν ντέρμπι που έχασες και έληξες.
Απομονώνομαι γιατί είμαι καλά
και έχω ένα κόλλημα να αναπολώ φιλιά
και έχω ένα όνειρο να σου χαλάσω πούστη τη φωλιά.
Βλέπω το κόσμο θολά, το μυαλό μου κολλά μ΄αυτα και πετά.
Μου το 'παν μάγισσες, τσούλες και σε χαρτιά,
πως αν κάνεις μια καλή μετά θα πληγωθείς διπλά!
Κάνω τη ντρίμπλα μου μετά και χάνομαι, δε πιάνομαι,
ούτε τους μισούς απο εσάς δεν αισθάνομαι.

Πετάω πάνω από μια έρημη γη, νιώθω πως ότι αισθάνομαι
και ότι λέω ψυχή, είναι πληγή.
Πετάω πάνω απο μια σφαίρα τρελή, συνωστισμένοι όλοι
όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη. [x4]

X - Mr.Emor [Στίχοι]

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Εξέγερση ενάντια στην εξαπάτηση,
εξερευνώντας τις γωνίες του μυαλού
μου πατάω με άνεση.
Εξάρτηση για εξάσκηση όχι για αποπλάνηση,
εξ'ολοκλήρου καταστροφή αν είσαι wack mc.
Έξω από τον άξονα που περιστρέφεσαι
μάθε να σέβεσαι και έξυπνα να φέρεσαι.
Εξαπολύω εξαίρετες ρίμες και για ό,τι λέγεται,
εξάσφαιρο αλήθειας οπλίζω, το ψέμα καίγεται.
Εξάρι ο τελευταίος ήρωας των x-men,
mcs παίζω στα δάχτυλα όπως το teck teck.
Extreme καταστάσεις ζω και εξιστορώ,
εξακολουθώ να ακολουθώ μόνο το αληθινό!
Εξολοθρεύω ότι με πληγώνει και πιστεύω
πως άξιος εξόντωσης όποιος πουλιέται.
Ξέρω, έξω γίνεται χαμός για τα φράγκα, κουράγιο μάγκα.
Εξοστράκισε το άδικο από μέσα σου, μπορείς.

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Εξυπακούεται πως ότι ακούγεται στο cd,
εξαρτάται εξ'ολοκλήρου από Jeff και Mr. E.
Έξαψη, ρίμες που σου τα σκαν' σαν έξταση.
Ένσταση, δικάστε τις λούπες για εξιλέωση.
Εξαθρώνοντας σπείρες που κάνουνε ραπ κομπίνες,
εξυπηρετώ το αληθινό γράφωντας στίβες ρίμες.
Eξ'αποστάσεως εξολοθρεύω ντίβες,
εξηγήστε στους ατάλαντους ότι δεν είναι φήμες.
Εξαπλώνεται ο ιός, εξάρια σε όλες τις πόλεις,
φιάλη λέξεων ή αλλιώς λάτρεις αλκοόλης.
Εxtra small skills κατέχεις οπότε δε μας φιμώνεις
ανεξάρτητη εξαίρεση είμαστε για να λιώνεις.
Ακούγωντας tracks, με την ένταση στο max
τα ακούστηκα, γεμίζοντας τη γειτονιά σου tags.
Ανεξίτηλα σημάδια αφήνω και 'γω τα βράδια.
Είναι το X και είμαι ο Emor απ'τα εξάρια.

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Ελληνική Αστυνομία - Στίχοιμα [Στίχοι]

Μάλλον κάποιος τους είπε οτι είναι καιρός να αρχίσουν να γαμούν και να δέρνουν.
Είναι καιρός να αποκτήσουν τον πραγματικό τους ρόλο σ'αυτή την κοινωνία..
Είναι καιρός να μιλήσω για αδερφές με αποθημένα
αφιερώνοντας τους στίχους μου σε αδέρφια χαμένα.
Δεν θα φερθώ ευγενικά δεν δίνω ελαφρυντικά
ευκαιρία καμία, γαμιέται η αστυνομία.
Γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μια-μια,
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Είμαι σαν τον πιτσιρικά που πυροβόλησες στην Κρήτη,
εύχομαι μεσ'την φυλακή να σας γαμάνε κι απ'τη μύτη.
Γιατί είστε απλοί φονιάδες, αξιωματούχες κουράδες,
αμόρφωτοι, αγράμματοι, με πόρνες μανάδες.
Κι'εγώ είμαι άλλο ένα παιδάκι που θέλει σκότωμα,
όταν μπαίνετε στο σώμα όλοι μαγκεύετε απότομα.
Δεν ανέχεστε μύγα επάνω στη στολή σας
και το όπλο σας βγαίνει πιο εύκολα απ'το πουλί σας.
Δεν είμαι αναρχικός αλλά ούτε και μαλάκας
για να δικαιολογώ μια αστυνόμευση της πλάκας.
Γαμιέστε για μένα γιατί μοιράζετε κλήσεις
την ώρα που κάποιον θα έπρεπε να σταματήσεις.
Πριν φτάσει στα Τέμπη και 21 χαθούν,τώρα όλα
τα άλλα που μου λές μπορούν να πάν'να γαμηθούν.

Ρεφρεν:
Θέλω τώρα τ'αδέλφια μου πίσω (ελληνική αστυνομία)
γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μία-μία.
Παίρνω τώρα αφορμή να μιλήσω (ελληνική αστυνομία)
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Θέλω τώρα απλά να σας συστήσω (ελληνική αστυνομία)
μια αστυνομία που όλα εις πέρας τα φέρνει.
Θέλω τώρα τ'αδέλφια μου πίσω (ελληνική αστυνομία)
μια αστυνομία που γαμάει και δέρνει.

Δε φταίτε εσείς, εμείς φταίμε και τα σχολειά μας!
Κανείς τους δεν μας είπε για τα δικαιωματά μας
κι ότι εσύ πληρώνεσαι, επειδή πληρώνω εγώ
και ότι εσύ κορδώνεσαι, επειδή σκύβω εγώ.
Και επειδή σ'ανέχομαι φέρεσαι σαν μαλάκας εσύ,
τι φταίω εγώ που εσύ την έχεις μικρή;
Τι φταίνε τόσοι νεκροί που είστε μαλάκες
και τον Ματέι τον αντιμετωπίσατε σαν βλάκες;
Είχε ανθρώπους και εσείς σκεφτήκατε το γόητρό σας,
μα πήρατε τ'αρχίδια μου και έναν στο λαιμό σας.
Οι μπάτσοι δεν ξέρουν ποιος πουλάει ναρκωτικά,
τα ντιλέρια της Ομόνοιας είναι αόρατα.
Στα club  τα μεγάλα δεν ρουφιέται γραμμή.
Μόνο η έλλειψη προμήθειας αποτελεί αφορμή.
Για καταστολή με ΕΚΑΜίτες μπάσταρδους και Χρυσαυγίτες,
με χημικά απώθησης για τους πολίτες.
Δεν είμαι κάτι απλά η τάξη πραγμάτων
και το καθήκον κάτι μπάτσων γαμάτων.
Μία Αστυνομία που τα πάντα εις πέρας τα φέρνει,
μία Αστυνομία που γαμάει και δέρνει.

Ρεφρεν

Γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μια-μια,
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Είμαι σαν τον πιτσιρικά που πυροβόλησες στην Κρήτη,
εύχομαι μεσ'την φυλακή να σας γαμάνε κι απ'τη μύτη.
Δε φταίτε εσείς, εμείς φταίμε και τα σχολειά μας!
Κανείς τους δεν μας είπε για τα δικαιωματά μας.
Γιατί είστε απλοί φονιάδες, αξιωματούχες κουράδες,
αμόρφωτοι, αγράμματοι, με πόρνες μανάδες.

Ρεφρεν

FF.C - Είσαι Ακόμα Εδώ [Στίχοι]

Με αφορμή το θάνατο μιλώ λοιπόν για τη ζωή.
Βλέπεις ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί το επόμενο πρωί.
Ξαφνικά ξυπνάς,βλέποντας πια καθαρά μια ροή
σταματά, μια ψυχή ξεγλιστρά..
Μπορεί να είναι δυνατόν, στ' αλήθεια άραγε συμβαίνει;
Χειρότερα απ' όλες τις σκέψεις, σάρκα κι οστά λοιπόν
τώρα να παίρνει. Να με ζεσταίνει το άγγιγμα σου,
δεν είναι πια εφικτό.
Δεν είσαι πια εδώ γι' αυτό κι εγώ μιλώ σε σ' ένα μητέρα,
που έδωσες τα πάντα για μένα.
Από τη πρώτη στιγμή στη γέννα,
βάζοντας σε κίνδυνο τη δικιά σου τη ζωή.
Το είχαν πει κι οι γιατροί.
Κι εγώ να στέκομαι ανήμπορος στη τελευταία σου στιγμή.
Μίσος, οργή, πόνος, φόβος, σιωπή.
Κάθομαι μόνος μου πολλές φορές κι αναρωτιέμαι γιατί;
Ποιό είναι το νόημα, που να είναι η αρχή και που το τέλος;
Πέφτουνε κι άλλα χτυπήματα,μα συνεχίζω να αντέχω με σθένος
Μα είσαι ακόμα εδώ σε λάθος και σωστό.
Σε κάθε τι παλιό..σε συναντώ.
Μα είσαι ακόμα εδώ.
Με αφορμή ένα θάνατο είπα να κάτσω κάτω,
στίχους να γράψω και στο σκοτάδι της ψυχής μου να ανάψω.
Φωτιά για να κάψω ενοχές αναμνήσεις,
λύσεις ψάχνω να βρω κι απαντήσεις
του Θεού ν' αποδεκτώ τις κρίσεις.
Μη βιαστείς να με μισήσεις, ήμουν πάντα στο πλευρό της
και εννοείς πως όσα πέρασε γίναν τελικά για το καλό της;
Σωπαίνεις κι ομολογώ ότι αυτό μου προκαλεί μια ανησυχία.
Πρέπει να σκεφτώ αν όντως είναι άλλη μια δοκιμασία.
Ουσία, ψάχνω να βρω σ' αυτόν τον άδικο χαμό,
το ξέρω πως μ' ακούς μητέρα γι' αυτό θα σου πω.
Ότι το μάθημα που πήρα και με γεμίζει λύπη,
ποτέ δεν εκτιμάς κάτι παρά μόνο όταν σου λείπει..
Λέξεις και φράσεις,που τις θυμάσαι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις
και φάσεις που όταν βιώσεις και νιώσεις,
θα θέλεις μα θα 'ναι αργά για να αλλάξεις
τις μέχρι τότε σου πράξεις και σκέψεις
να μαντέψεις τις βλέψεις να γλιτώσεις τις τόσες.
Πριν χάσεις να δώσεις,πριν σπάσεις να διώξεις
τις τύψεις, να λιώσεις στην ίδια θέση
θα κληθείς να πληρώσεις
κι εσύ αργά ή γρήγορα αν θες λοιπόν να γλιτώσεις
δώσε αξία σ' ότι αξίζει τον εαυτό σου να σώσεις.
Μα είσαι ακόμα εδώ.σε λάθος και σωστό
Σε κάθε τι παλιό.σε συναντώ..
Μα είσαι ακόμα εδώ.
Το ξέρω..δεν ήμουν ο πρώτος
και δυστυχώς ούτε ο τελευταίος
κι έτσι βαθιά μέσα μου νιώθω, πως έχω ένα χρέος.
Και τώρα με δέος, κοιτάζω πίσω θυμάμαι
και στου νοσοκομείου τα παγκάκια,
με βλέπω ξανά να κοιμάμαι
και στην εντατική με υπομονή.
Να περιμένω για κάποιο θαύμα να συμβεί.
Χωρίς να υπάρχει επιλογή.και στο πλευρό μου,
ο αδερφός μου μα και οι φίλοι οι πραγματικοί.
Συγγενείς στενοί ήτανε όλοι εκεί..
Ξεσπώ σαν βροχή στο παρελθόν πάλι ανατρέχω.
Κι όπως μου δίδαξες
με τη στάση σου έτσι λοιπόν αντέχω,
πάντα με θάρρος και πείσμα μα πιο πολύ πίστη
θα 'σαι ο φάρος, το πρίσμα πριν την ύστατη κρίση.

FlowJob - Εν δράση [Στίχοι]

Για πολλοστή φορά πίσω ξανά και εσύ ως τι μιλάς;
Εις τη νιοστή δύναμη στίχοι και 'σεις αμήχανοι.
Αισίως πρώτοι, πρωτότυποι χτύποι, στίχοι, ήχοι χτυπούν
και απορούν τύποι, ίπποι χιλιάδες, κρίκοι αδύναμοι.
Ταλέντο αχανές, δες προτωφανές φαινόμενο.
Μη ελεγχόμενο. Μη αντιγράψιμο.
Μηχανισμός εκρηκτικός απο στιγμή σε στιγμή, εκρήγνυται.
Νιώστε δεος ώρα, τώρα μάγκες για να φύγεται.
Άσυζητη τι; Το νικητή τον βρήκατε.
Να πείτε: τι θελετε; Τι; Η ομάδα ίπταται.
Επίκτητο ταλέντο εκ νότου επιτίθεται,
η μουσική σας νεκρή. Τόσα χρόνια αποσυντίθεται.
Απομονώνουμε και αποστομώνουμε
στόματα που τίποτα δεν έχουνε να πούνε.
Ακόμα χώνουμε και αποδυναμώνουμε,
όσους δε μπόρεσανε τη φάση μας να ζούνε.
Πάλι κυνηγάμε ο,τι ζητάμε και αγαπάμε
και τα χρώματα να βρούμε ρε που θέλουμε να δούμε
και τα μάτια μας κοιτάνε εκεί που θέλουμε να πάμε.
Τα όνειρα μας συναντάνε κάτι μέρη μαγικά!
Βόμβα,σκα στην Αθήνα, α.
Πάλι επιστρέφουμε και κλαις με αναφιλητά.
Είναι η γροθιά που ανοίγει στα δύο τον ουρανό.
........ , τις νυχτες γυρνάμε και στίχους ξερνάμε.
Δεύτερο χτύπημα, κίνημα κάνει πετρώματα πάλι να ανοίγουνε.
Κάλπικα πρότυπα άλλα τα χάνουνε,
Πάνε στον άπατο και όλο πληθαίνουνε.
Αναγέννηση θέλουν, θέλουν να ανέβουνε, πέφτουνε,
κλέβουνε για να ανέβουνε.
Πέφτουνε ξανά δε μαθαίνουν, χωλαίνουν σωπαίνουν.
Κrisone εφάνει, γλώσσα ροδάνι
και όλοι μένουνε χάνοι νάνι παιδιά μου νάνι.
Θα μείνετε με νουνου μηδέν δε το νιώθετε, α, δε ραπάρετε.
Παίρνω αβάντα, ηλίθιους κάνω στη πάντα.
Ανίκανοι την είδαν αρχηγοί τώρα τι; Θα 'ναι στο πάτο όπως πάντα.
Δε μας νικήσανε δεν, δε μας λυγίσανε δεν. Flowjob δουλειές
με flows κανονίσανε και τους πατήσανε. Χτύπημα απο το κίνημα που
μέσα στα μούτρα σας μιλήσαμε, σας φτύσαμε, φτου.
Flowjob στο σύστημα τους bombs,
ανίκανε με γνώμη για τη φάση τράβα Bronx.
Γιατί εδώ, στη καλύτερη θα 'σαι σάκος του Box.
Γιατί εδώ, εν τέλει μας τον πίνεις on the rocks.
Πάμε πάλι, flowjob χτυπήματα σε καθε καρναβάλι.
Η ομάδα που σας γάμησε και πάλι,
πάλι πίπες πέρνετε και κώλους γλείφετε.
Άσχετοι δε πείθετε..
Και άσε τα μπαμ μπαμ να στο τσακ μπαμ τσαμπα
το δεύτερο cd στο δέρμα καυτή σου αφήνει στάμπα.
Flowjob στη γλώσσα κράμπα παθαίνεις,
μένεις στην απομίμηση και αργοπεθαίνεις.
Χα,χα στη μάχη και πάλι ξεχύνομαι οοοοοοο....

Ρεφρεν:
Κοίτα πως σας κάνουμε να νιώθετε άβολα.
Το αληθινό εν δράση και μένετε στήλες άλατος.
Κοίτα πως στόματα αφήνουμε άλαλα.
Ένας λόγος παραπάνω να νιώσεις πως είσαι ατάλαντος!
[x2]

Ταφ Λάθος - Ελπίδα [Στίχοι]

Μαζί με πλήρωμα στης θάλασσας τα βάθη,
Καταιγίδες, κύμματα, άνεμοι που'ναι ξυράφι.
Καιρός δεν ευνοεί να γίνουν λάθη.
Στη πλάτη σου, ψυχές που,
σε ακολουθούνε πιστά σε όποια μάχη.
Κάτι είναι να'ρθει, κάτι το νιώθω ανατριχιάζει ράχη.
Έρχεται πάντα κοντά όταν ξεμακραίνει η άκρη.
Κρύβεται κάπου βαθια, όπως μέσα μας η αγάπη.
Σ'ενα σάπιο πλοίο που ψάχνει το δρόμο πίσω να'ρθει.
Είναι η ελπιδα..
και ας ειναι σπασμένη πηξίδα,
βρισκει το δρόμο της επιστροφής σε μια φωτογραφία.
Το καράβι αυτό που λείπει, είναι η δειλία.
Οποιος πηγε να φέρει κατέληξε για τους καρχαρίες, λεία.
Τι έχει αξία; Μια ευθεία...
Ή μια δύσκολη πορεία...
Τρικυμία, προτιμώ απο το να μείνω στην απραγία.
Ποτέ δε τελειώνει ο δρόμος, ούτε υπάρχει αφετηρία.
Καλώς ήρθες στο κατάστρωμα, μα κράτα ισσοροπία.

Στο ταξίδι για όπου πας...
Στα όσα κύμματα, στα βράχια οταν χτυπας...
Υπαρχει ελπιδα.. Όσα περάσαν 'φύγαν, να γελάς!
Όποτε τυχαίνει να γυρνάς σε μια παλιά σελίδα ,ναι..
Δεν είσαι μόνος στην ηχώ της μοναξιάς.
Μαζί σου το κενό να το γεμίζεις με ότι είδα και είπα
σείρα σου τώρα, ξέρω κάτι κυνηγάς!
Μα δεν αρκεί να κάθεσαι κοιτώντας την παγίδα,ναι..

Πίσω στο πλήρωμα στης θάλασσας τα βάθη,
άρχισε η φουρτούνα να κοπάζει.
Νομίζω βλέπω γη, στεριά καθώς χαράζει.
Ή έτσι μου μοιάζει;
Προς τα εκεί πρέπει να πάμε πριν μπουρίνι
και άλλο πιάσει.Ευτυχώς, η τύχη αλλάζει..
'Ενα μέρος που μου μοιάζει με παράδεισο..
καλή και η κόλαση με δεν με εντάσσει...
Πάμε δράση όπως το πλήρωμα ,αντρίδραση για στάση.
Ψιθυρίζουν πως φοβούνται, τον καινούριο, τους τρομάζει
Απλά δεν θέλω κάποια απάντηση,
πραγμάτων ξεκαθάριση.
Αφού ήρθες μαζί μου στο ταξίδι, όχι άρνηση!
Πέρασε βδομαδιάια προσαρμογή,
Δενουμε καράβι αναζητώντας
κάποια μεγάλη ανακάλυψη.
Και μη κοιτάς τον χάρτη..
Ο τόπος αυτός δεν υπάρχει, πουθενά...
Μόνο στην σκέψη μου..
Και ένα στυλό που γράφει..
Τόσα λάθη για τα πάθη..
Κλειδωμένα μες τ'αμπάρι.
'Εδεσε η άγκυρα και ο διάολος να τα πάρει!

Στο ταξίδι για όπου πας...
Στα όσα κύμματα, στα βράχια οταν χτυπας...
Υπαρχει ελπιδα.. Όσα περάσαν 'φύγαν, να γελάς!
Όποτε τυχαίνει να γυρνάς σε μια παλιά σελίδα ,ναι..
Δεν είσαι μόνος στην ηχώ της μοναξιάς.
Μαζί σου το κενό να το γεμίζεις με ότι είδα και είπα
σείρα σου τώρα, ξέρω κάτι κυνηγάς!
Μα δεν αρκεί να κάθεσαι κοιτώντας την παγίδα,ναι..[x2]

KAKO-BDCEEZ ft.EP,INKA,STYL MO,RIO(PROD.JESSY BLUE)

Φερνω το πρωτο μου cd,
Φερε το πιο γαμημενο σου στυλ να παιξω.
Τα'χω σκασει και σε περιμενω απ'εξω.
Μα δε κινηστε πουστηδες, μονο μιμειστε.
Ειστε απομιμησεις και οσο αντιγραφεται,
ηχογραφειτε.
Το ονομασαμε bong, Αθηνα και city da bong.
Και συ σπιτι σου, καβατζωμενο εχεις cd το bong.
Δεν χωνω το bong, ειναι του bong τα πουτανακια.
Δε θα πεθανουμε μαλακα internetακια.
Δεν εχουμε ασυλο, ειχαμε τ'Arkham,
μα τωρα χασιμο.
Καθε μας ρημα, πουτσα και μπασιμο.
Καθε σου ρημα, κλεψιμο ασχημο.
Γιαυτο καθε σου κληση,
τρωει κλησιμο και κλασιμο.
Χασε τη πιστη σου, να φας τη φρικη σου.
Γαμα το σπιτι σου, ο Κακοηχης σου.
2013 κουπλε, που δε
φανταστηκες να
γραψεις ποτε ραψωδε της πουτσας.

Κοβω το πουτανας γιος στα δυο.
Σα να'ναι κο-βραχος
στο ειδος μου ειμαι γκουρου
και συ απλα κομπαρσος.
Το ομολογω
οτι σκοτωσα χωρις φοβο και παθος.
Ητανε εν βρασμω ψυχης, μου προξενουσαν αγχος.
Το λαθος μου ειναι πως δε τους εξαφανισα,
καθως πρωτα ηθελα να παιξω μαζι τους
γιατι ειχα θρασος.
Και ενω κυλουσαν ολα καλα,
να σου και ο μπατσος.
Να μου θυμιζει ποσο βρωμικο ειναι αυτο το κρατος.
Τα ματια μου στραγγιξανε γιαυτο φανταζω κακτος.
Και ο,τι μ'ακουμπαει το καταστρεφω σε βαθος.
Αναρωτιεσαι αν σου μιλαει ο μανος ή ο αλλος.
Δεν εχει σημασια, δε μ'ενιωθες ουτως ή αλλως.
Ζω στη παρανοια, σ'αρεσει.
Υφος κηνικο και με το διπλα καμια σχεση.
Φυγε απο τη μεση.
Δε ξυπνησα καλα και απο τους μπαφους εχω χεσει.
Μ'αυτο που λες ραπ, δεν εχω σχεση.

Απολαμβανω τις γυναικες,
που πιανουν τα μικροφωνα
και θελουν να ραπαρουν οι κοκετες.
Σα ζορισμενες, απο το θορυβο λυγιζουν πενες.
Ξεσφιγγουν τους αδενες, μπερδεμενες μοιαζουν.
Υπαρχουνε mcs που μονο μιλανε.
Βαρεθηκαν τα λογια τους και τωρα τα μασανε.
Αναθεμαμε, τους πνιγω σε μια κουταλια νερο.
Επειτα τους πινω για να τους θυμαμαι.
Οσο και να το θες ποτε δεν θα με βλαψεις.
Δεν υπολογιζω κανεναν, ποιον θελεις να φτασεις.
Κρατω στα χερια μου συστασεις.
Και ενα στρατο απο τερατα,
bong για παντα μαγκα ως τα απεραντα.
Δεν ασχολουμαι με κανεναν,
γιαυτο και ασχολουντε μαζι μου.
Και ειναι τιμη μου,
ανεβασε με κιαλλο να ακουστει η μουσικη μου.
Ειμαι αυτο που θα ηθελες να εισαι,
η απολαυση μου.

Επιδημια στο καθενα μαζι με οποιον ραπαρει.
Μετα το bong δεν ακουγοντε αλλοι.
Αιμα σε ολο το ποταμι,
βγαινουμε απο μεσα του
και ο ουρανος αμεσως σκοτεινιαζει.
Δενω κομπο τα χερια σου με τα ποδια.
Βηχουμε και βγαζουμε συκωτια.
Αλκοολ και ντρογκια.
Χορτο, αλκοολ και κοκα.
Σε καναν πουστη οι χημειες και σου 'πεσαν τα δοντια.
Κοριτσακια το παιζουν πορνο.
Γαμιαρες που γαμιουντε και δε πανε στον γιατρο.
Παιρνουνε στα σοβαρα το ραπ.
Και γω σα μια πουτανα που θα παρω μια φορα.
Οι περισσοτερες μερες, χωρις λεφτα.
Η χωρα καταστρεφεται, ποσοι χωρις δουλεια;
Στη νεολαια δωσανε ναρκωτικα.
Ο πιο ευκολος τροπος για να μεινουν μακρια
απ'ολα αυτα.

Ανεγκεφαλοι mcs,
θελουνε κοντρα με το bdc.
Kαι κανουνε υπουλες σκεψεις,
θα παρουνε βρωμικες γευσεις.
Ειναι ο πιο αλητικος ριο,
πισω στο λυρικο κυμα απο τον υπογειο.
Πινω πολυ μα δε παραλυω,διαλυω
και αφηνω αναπηρο το καθε αταλαντο,yaw.
Σε μαχη μικροφωνικη, ξενερωτοι mcs.
Που δε καπνιζουν χορταρι επι σκηνης.
Θελουνε diss με τους bdcs.
Ειρηνη μα, κοιτα να δεις αμα δε το πιεις
τι να μας πεις;
Οταν κουνιεσαι με φλομπες στα video clips.
Εδω στριβω σις και βαδιζω streets.
Βομβαρδιζω με cans και beats.
Δε πουλαω styles, δε ξεχνω τα skills.
Και τα δινω free, δε θελω δραχμη.
Δινω ψυχη και σωμα που ειναι παντοτε υγιη.

Μακρια απο 'δω - Εξωκοσμικος Στιχοι

Μαζεψε τα πραγματα απο το σπιτι.
Ετσι κι αλλιως με οσα παιρνεις,
δε σε φτανουν για το νοικι.
Ουτε Αθηνα, ουτε Σαλονικα, ουτε Κρητη.
Παμε σε αλλη χωρα και στη τελικη σ'αλλο πλανητη!
Ενα γουρι μονο να μας φερνει τυχη,
την παλια μου τη κιθαρα και τον σκυλο τον κοπριτη.
Λιγα φραγκα να τρωμε μη πειναμε και σα λυκοι.
Και για εξοδο, παγκακι, πασατεμπο και φυστικι.
Παμε σε ενα μερος που θα ειναι εντιμο.
Οχι οπως εδω που δε ξερουνε τι'ναι το ενσημο.
Τιποτα απολυτος δε θα βρουμε ετοιμο.
Ν μ'αγαπας, να σ'αγαπο αυτο'ναι το απαραιτητο.
Δε με νοιαζει, ποιο ειναι το σωστο.
Θελω το χερι σου μοναχα στα δυσκολα να πιαστω.
Θελω τα ματια σου χαρουμενα να δω.
Γιαυτο παμε οπου θες αρκει να ειναι μακρια απο εδω.

Παμε αν θελεις για τσαι στην Αγγλια.
Στην αυστραλια να δουμε τα καγκουρο.
Παμε να γινουμε λιωμα στην Ολλανδια.
Παμε οπου θες αρκει να'ναι μακρια απο εδω.[x2]

Βαλε σε μια τσαντα φωτογραφιες.
Να θυμομαστε απ'αυτες τις παιδικες μας αταξιες.
Στην ζωη μας, ειμασταν ερασιτεχνες.
Μα στην φαντασια, θελω να'μαστε επαγγελματιες.
Μη παρεις τα καλλυντικα προς το παρον.
Ετσι κι αλλιως εισαι πανεμορφη και διχως το κραγιον.
Σα και σενα δεν ειναι πολλες.
Γιαυτο θελω να σε δω διχως μολυβι και σκιες.
Παμε να γυρισουμε ολα τα κρατη.
Να ατενισουμε, αγκαλια τον Τιγρη και τον Ευφρατη.
Παμε Τζαμαικα να ακουσουμε Reggae.
Παμε Χαβαη μιας και δε πηγε η Πρωτοψαλτη.
Η τρελα μας μεγαλη για το μικρο πλανητη μας.
Ας παμε στο αγνωστο να δοκιμασουμε τη τυχη μας.
Και αμα δοκιμασουνε αλλοι να μας ψαξουνε.
Μη φοβασαι θα εξαφανισω ολα τα ιχνη μας.

Παμε αν θελεις για τσαι στην Αγγλια.
Στην αυστραλια να δουμε τα καγκουρο.
Παμε να γινουμε λιωμα στην Ολλανδια.
Παμε οπου θες αρκει να'ναι μακρια απο εδω.[x2]

Στυλ Μω & Τσακι - Facelift (beat by Jessy Blue) Στιχοι

Ένα εκατομμύριο προβλήματα
και μείον 2 χιλιάρικα στα χρήματα,
μα θα σε ξεχρεώσω.
Έχω τα μάτια μου ανοιχτά,
δρω υποτονικά, κλείσε το κινητό
ή σκάσε θα στα δώσω.
Γυρνώ καχύποπτος στο μέρος.
Το σάλιο μου στη τσέπη,
με τον νικολέα να τριγυρνώ στο κέντρο.
Παλιά την έβλεπα, τώρα όμως με βλέπουν και είμαι χρέωμα.
Ρωτάνε για το bong και γιατί έπερνα.
Θα'ταν καλύτερα αν έμενα με ζώα,
μ'αυτό είναι μια παρένθεση ακόμα.
Σε μια σχολή χωμένος.
Ακόμα να ξυπνάω δυστυχισμένος.
Συνήθως, τα όνειρα μου είναι ασπρόμαυρα με πένθος.
Δε με νοιάζει, σπάσε το γαμωκούτι αν σε,
απλά σε μένα τι μου τα λες(;)
Θέλω λεφτά και αν απάνταγα σε όλους πάντα διπλοματικά,
φίλε φοβάμαι πως θα τα'χα.
Προς το παρόν είμαι στη τράκα.
Κύκλωσε ο τραπεζικός λογαριασμός, μα άμα περισσεύουν, βάλτα!

Με τον εαυτό μου νιώθω ξένος, απέραντη θλίψη.
Είμαι παιδί που νιώθω ότι θα αυτοκτονήσει.
Πως νιώθω κανείς σας δε το γνωρίζει.
Στο κόσμο της φαντασίας μου, ούτε φίλοι.
Το σώμα μου, ένα σώμα κούκλας.
Ξυπνάω από τους πόνους και με βρίσκω τούμπα.
Γιατί σε μένα;
Μέσα μου όλα μπερδεμένα, πέρασα απ'τη τρέλα.
Μη χάνεσαι, τι κάνω να δεις πέρνα.
Έκλαψα για σένα, μίσησα εσένα, όσο αγάπησα εσένα.
Μοιάζουνε όλα ψέμα και έγινα ψυχρός όσο δε πάει.
Δε ξέρω, ίσως και να με χαλάει.
Φίλοι έχουν χαθεί.
Συνήθειες παλιές, φίλοι καλοί!
Αλλάζουνε οι καιροί,
μα τα κάγκελα παντού, νιώθω ότι ζω σε φυλακή.
Φορες δε την παλεύω.
Πόσα πράγματα μου λείπουνε και δε τα έχω;
Ενώ τα θέλω, νιώθω σα μικρό παιδί και θα στα κλέψω.
Δε θ'αντέξω.
Μέχρι πότε θ'αντέξω;
Πόσα πράγματα μου λείπουνε και δε τα έχω;
Είπα σα μικρό παιδί θα σου τα κλέψω!
Σα μικρό παιδί θα σου τα κλέψω!

Οι μέρες δε γυρίζουνε πια.
Και όμως το είδα,
μέρα στη μέρα,  ίδια σελίδα.
Πρώτη του μήνα, είναι του μήνα ζημιά.
Και είναι στη μοίρα μου να φεύγω, να γυρνάω ξανά.
Το βλέμμα μου κολλάει στα λεφτά.
Δε ξέρω καν τι θέλω από το μάτι ψηλά.
Απόψε δε περνάμε καλά.
Μα, η ίδια μέρα έγινε μήνας και ο μήνας χρονιά.
Η μυρωδιά είναι κουρεμένου γκαζόν.
Τα παιδικά μου χρόνια ή έστω ό,τι θυμάμαι απ'αυτό.
Ενώνω την κοκό με ντεπόν, να βγάλω κάτι.
Τσάκι μετά την Κρήτη δεν υπάρχει.
Ο ήλιος δε με πείθει συχνά.
Όσοι γελάνε στην μιζέρια τους, καν δε με αφορά.
Έχουν προδώσει, καλύτερα που'ναι μόνοι γι'αυτούς.
Όπως και μένα, μια μιζέρια ξημερώνει.
Δεν έχουν όνομα συνήθως.
Απλά ξυπνάνε και φεύγουνε πάνω απ'το στήθος.
Τσάκι στο κόσμο γεμάτο μίσος.
Ζούμε την αρχή της αποκάλυψης.
Αντίστοιχα με βλέπουν και αυτοί.
Τόσο μικρός που ο θεός μ'αγνοεί.
Είναι ψυχές που μένουν πάντα στη Γη.
Σφίγγω τα δόντια και φεύγω κάθε πρωί.

Τι Ζητάω - Tiny Jackal Στίχοι

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Γελα μου λιγο!
Νομιζω πως το αξιζω!
Εγω επελεξα διπλα σου να βαδιζω!
Καθε χαρα μαζι σου παντα την ταυτιζω
και την καθε αναποδια στο πλαι σου αντιμετωπιζω!
Θες να μιλησω ειλικρινα(;) Δεν κανω πισω!
Ειμαι μηδεν χωρις εσενα, δεν υπαρχω αν σε αφησω!
Μην μ'αφηνεις, ολα τα αφησα δεν εχω να γυρισω πουθενα.
Ειναι τα παντα σκοτεινα, μονο μιζερια
μ'αγκαλιαζουν χιλιαδες χερια.
Μα νιωθω τοσο μονος και με κοβουν σα μαχαιρια
και..δεν θελω αγαπες, φιλια, δεν θελω τιποτα..
Μονο ΕΣΕΝΑ που σε ειχα στα πιο δυσκολα!

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Νοτα στην νοτα, ταμπουρο, μπασο, μποτα.
Οι σκεψεις στο ενδιαμεσο ειναι που φερνουν φωτα!
Απ'το σκοταδι τραβηξε με, οπως πρωτα!
Λεξεις δημιουργουν την ροτα, αναθυμιασεις τα χνοτα.
Ωρες, μερες, χρονια, ζωη ολοκληρη, σχεση μακροχρονια.
Πιστη και απολυτη.
Με δυσκολες στιγμες γεματες απο παρορνηση.
Με κλαματα, με πικρες, μα γεματες κατανοηση.
Και γω στα ματια σου, βουτια εκανα και επεσα βαθια.
Χωρις να ψαχνω τα πολλα, μονο εσενα παντα διπλα μου,
να σ'εχω. Μιλα μου, γελα μου και σφυρα μου.
Να ομορφαινεις καθε νυχτα μου.

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Το Χαμόγελο Μετράει - Dask1 (ft. Εισβολέα) Στίχοι

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Χαμογέλα δείξε μας τι αξίζεις.
Πως το χάος αντιμετωπίζεις,
πως το χρόνο δεν σκορπάς
και το νου δεν χαραμίζεις.
Πως πετάς το μίσος και με ξίγα καθαρίζεις.
Τη χαρά πως καθορίζεις,
και τον ευατό στον βούρκο δεν εθίζεις.
Καιρό μην ροκανίζεις,
καιρός είναι να ζήσουμε κι εμείς δεν νομίζεις(;)
Και τόπο στα ασήμαντα
 που σε κάνουν να βρίζεις.
Ποτέ σου μάγκα μου μην γονατίσεις.
Δεν αξίζει ο κόπος σ'εμπρος όλα όσα αξίζεις,
τα πάντα θαρρείς υπολογίζεις.
Καρδιά μου μπορείς να μην ραγίζεις(;)
Αφού η ζωή είναι τρελός προορισμός,
θα φτάσουμε κι εμείς los, ολοταχός,
μ'ένα χαμόγελο κερδίζεις όσα ελπίζεις!
Χτίζεις μόνο δεν γκρεμίζεις.
Την καθαρή ματιά σου φαίνονται
όσα υποστηρίζεις,
και στην ψυχή το πάθος είναι αγνό
που ολόψυχα χαρίζεις.
Δίνω ευχές να σε βρουν όσα αξίζεις
και ότι σου είναι γκρίζο ασίκη μου,
να χρωματίζεις!

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Ναι τα ξέρω περνάς καλά πολύ δουλειά.
'Eχεις χαθεί τελευταία
γιατί έχεις φορτωθεί μπελά.
'Eχεις και αυτό το δάνειο που σε ρουφάει
για τα καλά.

Εσύ,

 καλά τα λες τα μάτια σου μου κάνουν νερά.

Δεν σ'έχω δει τριγύρω 

κι απ'την γειτονιά δεν περνάς.

Και..δεν θυμάμαι πως.

Τα μούτρα σου ειναι όταν χαμογελάς!

Στο 'χα πει με τα παιδιά πως

το κεφάλι θα χτυπάς! 

Μα έφαγες το παραμύθι που σου 'δωσαν,

για να φας!

Και τώρα τι σε πήρε η κάτω βόλτα ρε συ,

Και ψάχνω μέσα στις κουβέντες σου

να βρω μία αληθινή..

'Εχεις ξεχάσει τι αγάπη και χαρά πάει να πει..

κι αν αγωνίζεσαι να ζεις,

τότε να πα να γαμηθεί..

'Αντε ξενύχτα γύρνα στο σπίτι στις 6 πίτα,

και στις 8 άντε στην δουλειά

και πούλα τρέλα μες την τσίτα. 

Κάνε ό,τι σε προστάζει η καρδιά σου

η αλήτρα.

Μέχρι να πιάσεις την καλή,

θα έχεις πιάσει και τα 60.

Βάλτα προβλήματα στην άκρη δεν τελιώνουν

ποτέ

και ας τους να παν να πνίγονται.

Εσύ να είσαι κομπλέ.

Ο,τι ναι το αύριο να φέρει θα το φέρει τρελέ!

Δεν πρέπει να στεναχωριέσαι, χαμογέλασε ρε.

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Εδώ Αντιστέκομαι - Απέχεις C4 Στίχοι

Μεχρι να ξαναγινει κινημα μεχρι το νεο ξεκινημα.
Ωσπου, ο κυνηγος γινει θυτης και ο θυτης θηραμα.
Μεχρι να γινει φωτεινο καθε σοκακι σκοτεινο.
Μεχρι μηχανες να αποκτησουνε πονο ανθρωπινο.
Μεχρι να γινω αναμνηση, θα'μαι παντα στην αρνηση.
Μεχρι ο διπλανος μου να ζησει με αυταπαρνηση.
Μεχρι να σβησουν ηπια, κατω απ'τα ερειπια.
Μεχρι ο Ηρωδης να παψει να σφαζει νηπια.
Ως το ξενερωμα και μεχρι το ξημερωμα.
Μεχρι να σβησει επιτελους η φωτια του Νερωνα
και μεχρι τον επομενο Χριστο που θα σου δωσουν.
Μεχρι να σε σωσουνε. Μεχρι να σε σταυρωσουν.
Και ωσπου να σε πεισουνε λενε να σ'αγαπησουνε.
Και υστερα οταν πεσεις θα'ρθουνε να σε πατησουνε.
Πρωτα θα σε κρινουνε και υστερα θα σε βρισουνε.
Θα'ναι και ολοι οι φιλοι σου εκει να σε γαμησουνε.
Παντα ετσι γινεται και αν σας χαλαει φυγετε.
Παντα την πληρωνει αυτος που πιο πολυ ανοιγεται.
Και οταν γινει η στραβη,εσεις θα λειπετε.
Εμεις θα'μαστε ακομα εδω, εσεις θα φυγετε...


Ωσπου να παψει το αιμα μας να κυλαει,
ωσπου παιδια κοιμουντε στα σκουπιδια πλαι.
Χνοτα ζεστενομαι, κινησεις να μην φαινομαι.
Εδω θανατο γευομαι, εδω,εδω αντιστεκομαι.
Στην πολη που τα βραδια, με τεφρα στολιζει η νυχτα.
Στην χωρα που τα πιονια ψαχνουν χρονια για μια λιστα.
Εδω που τοσα προβατα, ψηφισαν τον φασιστα.
Και ο νομος ειναι τρομος για καθ'ενα καριεριστα.
Ωσπου να πεσει πανω το μισος μας να τους καψει.
Και τοτε η νυχτα μας πραγματι θα'χει λαμψει.
Ωσπου τα αστερια θα παψουν πια να φωτιζουν,
χιλιαδες οι νεκροι μ'αυτοι ακομα συνεχιζουν.
Και εχουν αστρο, φιγουρες να μην ειναι μονο πιαστο.
Δεινοι επαναστατες οπως καποτε και ο Καστρο.
Εικονες απ'το χθες, μπροστα σε μια σπασμενη οθονη.
(Αθηνα τα παιδια σου, τα πουλησες κι εισαι μονη).

Γιατι εδω στεκομαι,εδω αντιστεκομαι.
Εδω γεννιεμαι, εδω κρυβομαι, εδω φαινομαι.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Σε χιλια χρονια να'ρθεις παλι εδω θα στεκομαι.
Μεχρι ο ηλιος να σβησει θα τρεχουν αιματα.
Μεχρι ο λαος να ξυπνησει, πιστευουν ψεματα.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Γιατι εδω στεκομαι, εδω αντιστεκομαι.

Η ανασα μου βαρια,
μα ακομα στεκομαι στο πλαι των δικων μου
και χτυπω τον εχθρο μου οταν μ'ακουμπαει.
Σ'ενα παιχνιδι στημενο που μου στερουνε το μελλον
με θελουνε ηττημενο,
 μα ειμαι εδω και περιμενω,
να δω να σας πνιγουν οι γραβατες
σας σιγα-σιγα να πεινανε τα παιδια σας,
να ζητανε δανεικα, βρισκομαι ακομα εδω
αρνουμαι να υποταγου.
Και οσο αλλαζουνε οι εποχες με συνανταν και πιο
εχθρικου και οταν λιωσετε τα ολοχρυσα
κελια σας για να φατε θα'στε διπλα μου
οσο συστηματικα χρονια γαματε.
Τωρα οι ρολοι αντιστρεφονται
και ειναι ωρα να φοβαστε
στα σκυλια σας ριχνω φολα τα βραδια να μην κοιμαστε.
Εφιαλτες που ριζοσανε στα αδεια σας κρανια.
300 νεκροκεφαλες και τελιωνει η ταινια.

Μεχρι να δουνε στα ματια το φως.
Μεχρι να ξαναγινει σκοπος.
Μεχρι αληθεια να πει οποιος πολιτικος.
Μεχρι να μαθω το πως, το που, το γιατι και ποιος.
Ειναι ΑΥΤΟΣ που ευθυνεται και σβηνουνε
 χαμογελα διαρκως.
Ως, ο τουτος ο ρυθμος γινει επαναστατικος,
παψεις να'σαι στατικος.
Μεχρι να παρεις τη ζωη σου στα χερια σου.Γενικως,
μεχρι να νιωσεις την τρελα μου,
να μου εγω δεν γινομαι λογικος.
Στεκομαι και αντιστεκομαι, ποιες επιπτωσεις
με-ταμοσχευω την καρδια μου σε σε μπας και νιωσεις
το ψεμα αλειφεται με αληθειας δοσεις.
Και η κριση σου μπερδευεται,
η σκεψη σου κανει εκπτωσεις
στα γα-ρακωματα, ακομα πηγαινω αντιθετα απ'τα,
πτωματα αυτα που γραφουνε με χρωματα επιθετα.

Τα επιπεδα τους συνθετα, δυσβατα μα το ελεγχω.

Ακομα εδω ναι και ακομα απεχω.

Γιατι εδω στεκομαι,εδω αντιστεκομαι.
Εδω γεννιεμαι, εδω κρυβομαι, εδω φαινομαι.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Σε χιλια χρονια να'ρθεις παλι εδω θα στεκομαι.
Μεχρι ο ηλιος να σβησει θα τρεχουν αιματα.
Μεχρι ο λαος να ξυπνησει, πιστευουν ψεματα.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Γιατι εδω στεκομαι, εδω αντιστεκομαι. 

Οπτικη Γωνια - Μικρος Κλεφτης (ft. Lex) Στιχοι

Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.


Παντα συνεπης, αξιοπρεπης ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις.
Ο λογος σου μετραει αν θες πλαι να σταθεις.
(Εδω) Δεν αρκει να προσπαθεις.
Ολα ειναι τοσο ακινητα, Madame Tussauds.
Οσο κινουμε μετρανε στυλ δεν μετραν ποσο.
Αμα εισαι αδερφος παει μισο-μισο
αλλα αμα εισαι εχθρος, οταν μισω-μισω!
Αν ο χρονος ειναι χρημα τοτε κοιτα λοιπον
δεν υπαρχει περιπτωση να κερδισεις Millisecond.
Μιλησα μα κριμα η ακοη ειναι μηνες απων!
Οπου δεν πιπτει λογος, διαγραφη επαφων.
Μαθε να το μιλας οπως το περπατας
ο,τι αγαπας και μισεις ειναι ο τοπος που πατας.
Πολη μεθυσμενη, δρομοι μεθυσμενοι, αστυνομοι εθισμενοι
στο να μας κανουν να νιωθουμε ξενοι.
Ζω για ο,τι μου φερνει χρωμα αλλα και με γιατρευει.
Πωω, το beat με τρελενει να μεθυσω φερε μου.
Μεθυσμενος γελασα, κοιταζοντας το μελλον μου
τα ετσι μου, τα θελω μου, γουστο μου και καπελο μου!
Αν δεν κοιτας στα ματια αλλου το ενδιαφερον μου
Και αμα δεν σφιγγεις το χερι μου.
Εδω παμε ολοι μαζι αλλα και μονοι μας,
μεχρι να σταματησει το πνευμονι μας.

Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.


Οφειλω να ειμαι δυνατος για τους ανθρωπους μου,
εκει για ολους τους στοχους μου.
Δεν με νοιαζει αμα συγχωρεις τους τροπους μου,
γιατι εγω βλεπεις τα βρηκα με το σκοτος μου.
Και εχω παντα σε επιφυλακη τους κοπους μου
αν και δεν χαλιεμαι να παλευω μονος μου.
Ειναι σαν ενεση επιβιωσης ο πονος μου,
γιατι γεματο αρπαχτηκα ειναι ο δρομος μου.
Στεκομαι ορθιος μερες μουντες,
μερες παραξενες και δημιουργηκες.
Οταν τα παντα πανε εναντια σ'αυτο που εσυ θες
τοτε μιλαμε για αγνες αντοχες.
Και αφου το soundtruck το εχουμε γυρναμε ταινια..
Σκηνοθεσια σε παγωμενα τοπια!
Χωρις κολπακια και κρυοκωλα αστεια,
ασε με να αναλαβω την ερμηνεια...


Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.

Γυαλινη Σφαιρα - Rio (ft. KAKO,STYL MW,EP PROD.JESSY BLUE)

Μεσα απο την γυαλινη σφαιρα βρηκα τον δρομο μου..
Μεσα απο την γυαλινη σφαιρα βρηκα τον δρομο μου..

Ολα χαμενα,αισθηματα καταπατημενα,
φυλακισμενα μυαλα μες της αθηνας τον πυθμενα..
Εχω κανει χιλιαδες ονειρα μα τα κρατω για μενα,
ειμαι για σενα και θα'μαι εκει μεχρι να φτυσω αιμα..
Ζουμε σε παραξενους καιρους, μ'ακους(;)
Σκοταδι γυρω και κτηρια γκρεμισμενα.
Τα ματια στοιχειωμενα απο καπνους.
Τα βηματα μας χαμενα, ταξιδι σε αγνωστους ουρανους.
Αγαπη και μισος γινανε ενα και ψαχνω εμενα..
Κατρακυλω σε ενα γκρεμο διχως φρενα
και ενω δεν παιζει στηριγμα δεν τρεχει θεμα..
Εχω χαθει στο κενο με χαμενο βλεμα..


Δεν ειμαι μονος μου εγω με τον Μω και γυρω το σκοτος μου..
Μεσα απο την γυαλινη σφαιρα βρηκα τον δρομο μου..
Ακολουθησα τον διαολο που'χα πανω στον ωμο μου..
Μεθυσμενος νυχτα κατω απο τ'αστρα ειχα τον λογο μου..


Ακροβατω και αιωρουμαι πανω απ'τον χωρο σου..
Ακροβατω και αιωρουμαι πανω απ'τον χωρο σου..
Ακροβατω και αιωρουμαι..
Ακροβατω και αιωρουμαι πανω απ'τον χωρο σου..


Εχει πανσεληνο αποψε και ειναι ωραια..
Η ωρα που δεν κρυβεται κανεις
τους βλεπω μεσα απ'την γυαλινη σφαιρα.
Μονοι τους διχως παρεα
ειναι το ρολοι κολλημενο στις εννεα..
Και αν ξημερωσε μια νεα μερα τα ιδια σκατα δεν εχω νεα..
Το ρολοι κολλημενο στις εννεα..[x2]

Εχει πανσεληνο αποψε και ειναι νεα..
Τιποτα δεν παει καλα γενικα και οχι τελευταια.
Αρρωστοι μες τα στενα,
 ασθενης περιοχων τι μου λες για νεα(;)
Μην μου μιλας για cash,
ενω δεν εχεις να φας!
Θα μεινουμε αγνωστοι, μα εσυ δεν εχεις να φας!
Γιαυτο πουτανα, στο ιδιο περιβαλλον δεν βρισκομαστε.
Συγκατοικουμε στην πολη, πολη χανομαστε.
Χορευουμε σε μια φωτια και ολοι μαζι καιγομαστε!
Ονειρευοσαστε μονο οταν κοιμοσαστε.
Γραφουμε ιστοριες με λογια θολα,
δυο δρομους κατω καποια την ψυχη της πουλα
Και'χει το θεμα σου, ξεφτυλιστει για λιγα ψιλα
Πεντε δρομους κατω μενω και δεν σου δινω γουλια!


Εχει πανσεληνο αποψε και ειναι ωραια..
Η ωρα που δεν κρυβεται κανεις
τους βλεπω μεσα απ'την γυαλινη σφαιρα.
Μονοι τους διχως παρεα
ειναι το ρολοι κολλημενο στις εννεα..
Και αν ξημερωσε μια νεα μερα τα ιδια σκατα δεν εχω νεα..
Το ρολοι κολλημενο στις εννεα..[x2]

Γαμα τον καθενα..
Ορεξη δεν εχω να μιλησω με κανεναν.
Ξυπναω στραβομενα και αλλες φορες ωραια..
Καρδια μου δεν ειναι ολοι τους σαν σενα!
Πια χτυπας μονο για μενα..
Μην εμπιστευεσαι πλεον κανεναν και πες οτι φταιω εγω,
αμα νιωθεις καλα με αυτο.
Φταιω εγω και ας μην ειμαι λαθος εγω.
Αλλαζουν ολα οσο μεγαλωνω γυρω μου.
-Ποιοι θα'ναι για παντα διπλα μου(;)
-Και ποιοι οι φιλοι μου(;)
-Εε,δεν με βοηθας καθολου!
Με το να με κρινεις χανεις τον δικο σου χρονο!
Με κουρασαν τα λογια απ'τον καθενα!
Καθενα,δεν εμπιστευομαι και ειμαι για μενα!
Σ'αυτο τον κοσμο θα πεθανεις.
Πολυ συχνα συμβαινει και τοσο ευκολα θα'με ξεχασεις!
Σ'αυτο τον κοσμο θα πεθανω.
Πολυ συχνα συμβαινει και τοσο ευκολα θα σε ξεχασω!
(Τοσο ευκολα θα σε ξεχασω!)


Εχει πανσεληνο αποψε και ειναι ωραια..
Η ωρα που δεν κρυβεται κανεις
τους βλεπω μεσα απ'την γυαλινη σφαιρα.
Μονοι τους διχως παρεα
ειναι το ρολοι κολλημενο στις εννεα..
Και αν ξημερωσε μια νεα μερα τα ιδια σκατα δεν εχω νεα..
Το ρολοι κολλημενο στις εννεα..[x2]

Ναι, τα κυτταρα σου σκανε σαν pop-corn.
Ξεφτιλα, για δυο φραγκα θα'χωνες και reggaeton!
Λεγε με, η εποχη των παγετωνων,
να σε λεω μαλακο που μου θες και Loui Vuitton!
Δεν σε καλυπτω πια, γαμησου με ενα iPhone!
Βρες το μυαλο σου και σκοτωσε το ενψυχρο.
Μια αναπνοη μας χωριζει ως το ναυαγιο!
Δεν χαραμιζω οξυγονο μονο καπνο!
Και το'χω στριβε-πινε-πινε-στριβε-δινε του!
Ρουφα τρεις τζουρες και ταξιδεψε στην δυνη του,
μ'αρεσουνε τα ματια μου οταν εχω πιει ΜουΝτου!
Ή οταν καιω το κεφαλι σαν το σπιτι μου!
Και'χει πανσεληνο αποψε και μοιραια.
θα παρω την ψυχη σου μεσα απο την γυαλινη σφαιρα!
θα σε κλειδωσω μεσα μου, μην ξαναδεις τη μερα!
θα σε κλειδωσω μεσα μου, μην ξαναδεις τη μερα!

Εχει πανσεληνο αποψε και ειναι ωραια..
Η ωρα που δεν κρυβεται κανεις
τους βλεπω μεσα απ'την γυαλινη σφαιρα.
Μονοι τους διχως παρεα
ειναι το ρολοι κολλημενο στις εννεα..
Και αν ξημερωσε μια νεα μερα τα ιδια σκατα δεν εχω νεα..
Το ρολοι κολλημενο στις εννεα..[x4]

12. Άκρως Ερωτικό - FullFace [Βίντεο με Στίχους]

Καθόμουν δίπλα στο παράθυρο..
κι είχα παρέα, τις στάλες της βροχής..
Σ΄ είχα συνέχεια στο μυαλό μου...
και το μόνο που ήθελα ήταν..

να σου γράψω ένα τραγούδι μέσα απ΄ τα
βάθη της καρδιάς σου...
και σου έγραψα αυτό μωρή,μισαλλόδοξη...

Γιατί θυμάμαι τη μέρα που μου΄πες πως δεν θυμάσαι,

ήρθα να σε βρω γιατί ήξερα πως μεθυσμένη θα'σαι
και σ'είχαν πάρει τα ζουμιά με κάποιο φλώρο.
Δεν θέλω να γίνω πρόστυχος μα σου'πιανε τον κώλο.
'Οταν λοιπόν, την κάνω το'παιξα λίγο θλιμμένος,

λόγω των κοινών γνωστών μην φανώ καθυστερημένος.
Μα γαμώτη μου δεν άντεξα και ψόφησα στα γέλια,
με τη σκέψη οτι στη θέση του φλώρου έχω δει εμένα.
Φρικάρω, φωνάζω, κερνάω όλο το μαγαζί,
με τα λεφτά που απόψε θα βγάλει αυτή,

και τη δείχνω κι ο φλώρος φωνάζει "θα σε γαμήσω",
και του λέω ούτε μ'ένα εκατομμύριο euro
 δεν θα σ'αφήσω.
Κάνει ένα βήμα πίσω, όλο το μαγαζί γελάει,
 και της λέει "Πάμε να φύγουμε, αυτός καλά δεν πάει",
μα απ'το πολύ martini αντί να σηκωθεί..

ξερνάει..  κι ο μαγαζάτορας βιδώνει, κι έξω τους πετάει.
Στο εν'το μεταξύ εγώ από τα γέλια κλαίω,
 δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή πως κάπου φταίω,
γιατί έχω πει:

"άμα δεν μου κάνεις κακό..
 δεν σου κάνω..(ψόφα)
μα με την πρώτη μαλακία..(σκρόφα)
 θα'μαι στον τάφο σου από πάνω.."



Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
  Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..
...που θα'μουν σοβαρός μαζί σου...

Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
  Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..
...που νόμιζες πως θα'μουνα σοβαρός μαζί σου...


Γιατί θυμάμαι, την μέρα που μου'πες πως δεν θυμάσαι,
στο σπίτι της κολλητής σου μου'χες πει πως θα'σαι,
τηλέφωνο να μην σε πάρω, γιατί θα κοιμάσαι από νωρίς
και, να μην αγχωθώ εντάξη θα'σαι, θυμάσαι(;)
Κι εγώ γλυκά σε καληνύχτισα..

Μα, μες τη νύχτα κάτι έγινε και ξύπνησα...
Σου'στειλα ένα μήνυμα, γιατί ανησύχησα..
και σου'γραψα οτι σ'αγαπώ πολύ μικρή πριγκίπισσα.
Γύρισα πλευρό, να κοιμηθώ πάλι προσπάθησα...
μα κάτι μ'έτρωγε κι έτσι τον ύπνο άφησα..

Αγχωμένος βγήκα έξω,
στ'αμάξι πήγα κι άρχισα να οδηγάω κάπως τρελαμένος..
Και τότε, τότε ήταν
 που σε είδα, μαζί με την μαλακισμένη φίλη σου,
στην χλίδα ντυμένες.. σαν πόρνες μασκαρεμένες..
σε δυο αμάξια μπήκατε μέσα οι τελειωμένες..

κι από πίσω ακολούθησα και μ'είχε πιάσει φρίκη..
μα σκέφτηκα πως το καλύτερο γέλιο ανήκει..
σ'αυτόν που καταφέρνει να γελάσει τελευταίος..και
σίγουρα πρώτος γελούσε αυτός που του'πιανες το πέος.
Γνωστή είναι η διαδρομή ως τα Πυροβολεία,
και όταν σ'είχα φέρει μου έκανες την κυρία

και μου'λεγες: "Που πάμεεεε(;)
Είναι σκοτεινά κι ερημικά, αγάπη μου φοβάμαι."
Και'γω την πάτησα, ομολογώ σ'είχα πιστέψει,
και πίστευα όποια έβγαινε απ'το στόμα σου λέξη.
Τελικά, δες, ο Θεός δεν αγαπά μόνο τον κλέφτη,

και ηρεμώ καθώς σε βλέπω μέσα απ'τον καθρέφτη..
να γαμιέσαι και να τρελαθώ δεν πρέπει, επειδή εσύ είσαι
μια πουτάνα καθώς πρέπει. Παρατηρώ, ότι μου έφτιαξε
το κέφι και η σατανική διάθεσή μου επιστρέφει.
Η ώρα έχει περάσει τ'αμάξι βάζει μπροστά,
και εγώ από πίσω ακόμα σας ακολουθώ πιστά.

Μάλλον περάσατε καλά, μα μάλλον ήρθε κι η σειρά μου,
βλέποντας τ'αμάξι έξω απ'τα Everest να σταματά..
Μπαίνετε, παραγγέλνετε κι έρχομαι ξαφνικά..
 από πίσω σε σκουντάω και σου λέω
"Κοπελιά.. πάρε 50euro  δεν έχω τώρα άλλα λεφτά.
Κάνε μου όποτε ευκαιρήσεις σούμα για όλη τη χρονιά."

Δεν είναι ντροπή η δουλειά όποια κι αν είναι αυτή,
μα θα ήταν προτιμότερο να το'ξερα εξ'αρχής.
Τέλος πάντων..
Άντε γαμήσου..
 Εγώ θυμάμαι και γι'αυτό δεν θα'μαι σοβαρός μαζί σου..


Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
  Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..
...που θα'μουν σοβαρός μαζί σου...

Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
  Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..Άντε γαμήσου..
Άντε γαμήσου..
...που νόμιζες πως θα'μουνα σοβαρός μαζί σου...

Ταφ Λάθος - Εσύ Ξανά [Βίντεο με Στίχους]

Ενώ η φωνή μου αντηχεί πίσω τη πιάνω
την πιάνω να παραμιλά γι' αυτά που χάνω.
Μετά φεύγει μακριά πηγαίνει προς το αύριο
και την ακολουθώ γιατί το σήμερα είναι άδειο.

Κενές γραμμές στο δωρισμένο σου τετράδιο
μου 'πες αν το γεμίσω γεμίζει φως το δωμάτιο
κι από τότε προσπαθώ μα είναι άδικο.
Χάνω του κόσμου όλη την ομορφιά μισώντας
κάθε μου τετράστιχο.



Τη μέρα όσο θα προλάβω
τη νύχτα έρχεται ο φόβος δε μ' αφήνει άλλο
κι είναι πολλά αυτά που έχω να σκεπάσω
απ' το πάπλωμα μου φεύγει μόνο αν
χαμόγελασω.

Το να χαμόγελαω έχω ευθύνη
γιατί αν είμαι καλά είσαι κι εσύ
το θέμα όμως ποιό είναι που
θα πήγαινε όλη η θλίψη(;)
Σ' άλλη μια σελίδα που δεν έμεινε κενή.

Λευκή σελίδα είναι σα λύτρωση στο κόσμο αυτό,
ώσπου γίνεται μαύρη και
παρακαλάς να τελειώσει στυλό ε που θα βγώ(;)
Βλέπεις σ' όποια οπτική γωνία κοιτώ είσαι εκεί
και γνωρίζεις το τι πρόκειται να δω,
μα δε μιλάς το 'χεις κρυφό.

Πάω να συναντηθώ με το Θεό
η με μια ιδέα που κρατά όσο κρατώ,μπορώ...
Ν' αγγίξω ουρανό
μα δε μπορώ να πάρω τα χέρια
θα πέσω αν δε κρατηθώ.

Λευκή σελίδα είναι σα λύτρωση στο κόσμο αυτό,
ώσπου γίνεται μαύρη και παρακαλάς
 να τελειώσει στυλό ε που θα βγώ(;)
Βλέπεις σ' όποια οπτική γωνία κοιτώ είσαι εκεί
και γνωρίζεις το τι πρόκειται να δω,
μα δε μιλάς το 'χεις κρυφό.

Πάω να συναντηθώ με το Θεό
η με μια ιδέα που κρατά όσο κρατώ,μπορώ...
Ν' αγγίξω ουρανό
μα δε μπορώ να πάρω τα χέρια
θα πέσω αν δε κρατηθώ.

Τη μέρα όσο θα προλάβω
τη νύχτα έρχεται ο φόβος δε μ' αφήνει άλλο
κι είναι πολλά αυτά που έχω να σκεπάσω
απ' το πάπλωμα μου φεύγει μόνο αν χαμόγελασω.

Το να χαμόγελας ευθύνη
γιατί αν είσαι καλά είμαι κι εγώ
το θέμα όμως ποιό είναι που θα πήγαινες τι θλίψη(;)
Αυτό είναι που κάθε μέρα ψάχνω για να βρω.



Εσύ ξανά
αναθεώρηση σκέψεων, πράξεων, βλέπεις θολά.
Σου 'δωσα λίγα να μην έχεις τίποτα
κι εσύ τα λίγα σου πήρες βαριά.
Αν θες περισσότερα πήρες
μυαλό έβαλα φλόγα και δύναμη κοίτα βαθιά.

Υπάρχει ότι θέλεις να βρείς
παρ' τον ήλιο και φώτισε ότι έχει κρυφτεί σκοτεινά,
ξέρω πτώσεις προβλήματα,
θλίψη ναι πόνος αινίγματα, μάχη αβέβαιο το σήμερα.
Νιώσε καλύτερα όμως
με γεγονός οτί υπάρχει ο σκόπος που αγιάζει
τα μέσα δες πιστευτά

κι όχι αμφίβολα, κοίτα καλύτερα,
ζήτα μου κάτι επίμονα,
να ΄χει σκοπό όμως καλό,
όχι κακό παρ' το χέρι μου κράτα
και δώσε και σ' άλλους βοήθεια.

Τόσα σημάδια, τόση εξέλιξη, βράδια γεμάτα όχι άδεια,

χαρούμενα μάτια, ανθρώποι αγκαλιάζουν τους 

κόπους σου στ' άκρα μου λες για συμβάντα

που δεν ήμουν παρόν πίστεψε με είναι κι άλλα

που δε θα' θελες να 'σουν εκεί τότε... 

Θα 'λεγες σ' ευχαριστώ που 'σουν δίπλα μου πάντα.

Ασέλγεια του θορύβου πρός τη σιωπή πως(;)

Σκοπός, ν' ακολουθήσω τη προσαρμογή εχθρός

χαμένα κι όλα δε δείχνουνε προς το φως πως(;)

Φόβος που γίνεται μίσος και κάθε εχθρός

ό,τι μου δείχνετε μου πλασάρετε αλλιώς.

Ασέλγεια του θορύβου πρός τη σιωπή πως(;)

Στο φως, ν' ακολουθήσω τη προσαρμογή εχθρός

χαμένα κι όλα δε δείχνουνε προς το φως πως(;)

Φόβος που γίνεται μίσος και κάθε εχθρός

ό,τι μου δείχνετε μου πλασάρετε αλλιώς.

Ευθυμης - Πολεμο [Βιντεο με Στιχους]

Ανοιγω πολεμο σε καθε mc και σε καθε κλικα,
σε καθε μπαντα, καθε μαγκα, καθε artιστα!
Σε καθε αλανι που παριστανει το παλικαρι
νομιζει οτι ραπαρει μα τα μουτρα του μοστραρει, μονο!

Μονος μου κι ολοι σας ο λογος μου κι οι ρολοι σας,
στον τοπο σας, στην πολη σας, ατρομητος να δινω πονο.
Αδερφια ηρθανε και μου 'παν Ευθυμη βαλε σκουπα
να πανε απο κει που 'ρθαν.


Αυτο εδω ειναι μπουμ-μπαπ,
γιαυτο μετρανε τα λογια μου σε οσους ακουν ραπ.
Ανικανοι μην μπλεκεστε στα ποδια μου.
Παρτε τα μουτρα σας, τις μοδες σας,
τα λουσα σας, τις ντρογκες και τις τσουλες σας
και πισω στα καβουκια σας.
Αχρηστοι ειστε κουφιοι και αδυναμοι σαν τις λουπες σας,
αψυχοι σαν τις μποτες σας και ψοφιοι σαν τα ταμπουρα σας.
Φτανει η φιγουρα σας μας εχει πνιξει μεχρι τον λαιμο.
Αναλαμβανω λοιπον δραση εγω και...

Ανοιγω πολεμο σε καθε mc και σε καθε κλικα
Πολεμο! Σε καθε αστερα, καθε artιστα.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Πολεμο! μπροστα τους.
Πολεμο! Σε djs, producers, beatmakers.
Πολεμο! Σε groupies, τσιρακια και haters.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Θα ΄με βρουν μπροστα τους.


Ακουω για diss αναμεσα σε mcs και συγκροτηματα,
κανεις δε σκαει βομβες,ολοι πυροτεχνιματα.
Χωρις πραξη και λογο κανουν λαμψη και κροτο,
ενα ματσο τελευταιοι ψαχνουν να βρουν τον πρωτο.
Οταν εγωισμους τρεφεις,εχθρους τρεφεις
και θυελες θεριζεις οταν ανεμους σπερνεις.
Οσα καναλια, σταθμους, βιντεο, views και εαν εχεις
μηνα μπενεις,μηνα βγαινεις δεν αντεχεις..
Βλεπω,την απληστια να λερωνει το αιμα σας,
βρωμα στις φλεβες σας
οσο η δοξα σας ειναι η πρεζα σας,
μποτα σας βαζει εχθρα μετα σας αλλαζει μεσα σας,
σας κανει να σφαζεστε με τα αδερφια σας
ομως με αυτο τον τροπο στηριζετε το συστημα ρε,
καιγεται ο κοσμος δεν πηρατε το μηνυμα ρε(;)
Ειστε ο λογος που χανεται το κινημα
και φοβος και τρομος σας θα ειναι καθε μου χτυπημα
πλεον..

Ανοιγω πολεμο σε καθε mc και σε καθε κλικα
Πολεμο! Σε καθε αστερα, καθε artιστα.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Πολεμο! μπροστα τους.
Πολεμο! Σε djs, producers, beatmakers.
Πολεμο! Σε groupies, τσιρακια και haters.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Θα ΄με βρουν μπροστα τους.


Ανοιγω πολεμο σε καθε mc και σε καθε κλικα
Πολεμο! Σε καθε αστερα, καθε artιστα.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Πολεμο! μπροστα τους.
Πολεμο! Σε djs, producers, beatmakers.
Πολεμο! Σε groupies, τσιρακια και haters.
Πολεμο! Στα στεκια, στα club, στα μαγαζια τους.
Πολεμο! Στο status. Θα ΄με βρουν μπροστα τους.

Ταφ Λάθος Είναι σαν Παραμύθι [Βίντεο με Στίχους]

...Every day the sun comes up around her.
She can make the birds sing harmony.
Every drop of rain is glad it found her.
Heaven must have made her just for me...


Κάθε συχνότητα συχνά κυλά στις φλέβες
ιδιες μέρες, ίδιες ώρες, ίδιες στιγμές.
Δίνει ηχητικές τροφές, στο μυαλό μορφές,

πηγές έμπνευσης, στροφές

προς νέες κατευθύνσεις, απροσδόκητες ύλες 

μετάλλαξης.
Κάθομαι σε θέση παρανάλωσης,

πυρός κοινός αποτυπώνω 

ό,τι νιώθω βρίσκω πάλι τρόπο να αδειάσω 

τα μέσα μου, 

στα κοινότυπα παράθυρα.

Βγαίνω μέσα απ'τα άδυτα, απληστα σκέφτηκα, 

διάλυσα τα πράγματα ανώδυνα,

τόλμησα 

να της ζητήσω να μου κάνει συντροφιά 

και αυτή με πήρε αγκαλιά 

και με πέταξε ψηλά μου ψιθυρίζει:

"Ξέχνα τα πάντα κοιτά μακριά και σώπα".

'Οταν τα πράγματα ανοίγουν,
να τα γεμίζεις με 44 και 100 κύκλους 

ήχους που σου αρέσουν, πάρτους σκόπιμα 

γιατί τα πάντα θα εγκαταστήσουν

κάποιο πόρισμα, που στρέφει ανθρώπους 

δίχως έχθρα.
Η μουσική τα καταφέρνει ενώ χάρη
στο ζητώ, προς το πρόσωπο

που πήρε την ψυχή μου

μέσα στο όνειρο.
Ζω το ρυθμό και ίσως κάποια μέρα βυθιστώ

για πάντα μέσα στο ακατόρθωτο,

ίσως κάποια μέρα με αγαπήσει ναι.

Είναι σα παραμυθι που πρωταγωνιστώ ξανά,
ζήσαν καλά μα ζω καλύτερα,
γιατί έχω πάντα κάποια μορφή που με γεμίζει με χαρά.
Εκτός άμα, αφήνω την συνείδηση μου να κυλά με στάλα [x2]

Συγνώμη για την τωρινή εγκατάλειψη 

μα ο χρόνος δεν είναι χρήμα 

μα κλέβει λίγη ελπίδα προσπάθησα 

για λίγο να σκεφτώ το πως να επιζώ

από το στόμα της πόλης αφιλόξενης,

πόλης εκτός μένω κλεισμένος

μέσα σε τέσσερις τοίχους παραμένω 

μα έτσι θέλω και το σώμα 

και ό,τι μου προσφέρεις το κρατώ σαν 

να πήρα την πρώτη θέση στον ατέλειωτο

για μένα αγώνα ακόμα 

προσπαθώ να καταλάβω 

τη μέρα που γνώρισα το πρόσωπό σου 

είχα παρθεί από τις αρμονικές κουβέντες σου
 και σου ‘πα πως ακολούθα με στις σκέψεις

συνεχώς ευτυχώς το ‘κανες ένιωσες

κάθε φόβο και έδιωξες όρισες 

ρώτα που οδηγεί σε ό,τι λησμόνησες 

ορθά κοφτά λόγια από σένα

 σε μένα καθιστά ολοκληρωτικά 

τα πάντα εσώψυχα τη στιγμή σου νόσημα

και οι μπότες καρδιά τα ταμπούρα

δέντρα που ‘σπαν από τα δείγματα 

που σκαν από ανέμους βροντά μας κρατούν 

ανώδυνα σε ό,τι κρατά τα συναισθήματα 

μου ζωντανά 

ακλόνητα μένος οτι ζεις

στα απόμερα μέρη κρατώ γερά 

στο χέρι τα όνειρα

Είναι σα παραμυθι που πρωταγωνιστώ ξανά,
ζήσαν καλά μα ζω καλύτερα,
γιατί έχω πάντα κάποια μορφή που με γεμίζει με χαρά.
Εκτός άμα, αφήνω την συνείδηση μου να κυλά με στάλα [x2]

Βλέπω πως είναι να ανασαίνεις επιτέλους,

βρήκα το τρόπο σε όλο τον κόσμο, 

τόπο και μπήκα μες την καθημερινότητα σου 

αλλάζοντας τ’ ασπρόμαυρα,

πετώντας τα σκοτεινά.

Γέλια βλέπω, τα πλάνα να αλλάζουν

πια κοίτα ψηλά, πέφτω ομαλά σαν φάντασμα.
Μέσα μου περνάν οι λέξεις σου βλέπω 

αμοντάριστα πλάνα, χαρά νιώθω 

στον ψυχικό μου κόσμο.
Καθώς πιάνω ξανά 

πόστο στο πρόσωπο σου, 

απέναντι χαμόγελο προσπαθώ να βρω 

προσεγγίζω και ίσως να σ'αγγίξω.

Μες τα συναισθήματα σου καθώς όρισα το χρόνο

που θα'ρθω να σε βρω μένω απροσκάλεστος. 

Ο πλανήτης μένει σταθερός

γιατί ερωτεύτηκε τον ήλιο κι είναι ευχάριστος.

'Αριστος συλλογισμός ενάρετος,

άνετος παραμένω

καθώς βλέπω πως χάνω τ'έδαφος,

ενώ κοιτάς ανάσα παίρνω τη γλώσσα μου 

δένω και ξεφεύγω.
Το μόνο που θέλω να κάνω να βρω λίγο
θάρρος για να καταφέρω να εκφέρω

ό,τι νιώθω τα πάντα τριγύρω γυρίζουν 

και ξέρω το λόγο καθώς συνοδεύω

δεκάδες κινήσεις μένοντας αδιάφορες 

μένουν κάποιες στιγμές που είναι ενάντια

σ'αυτό που μου μένει στο μυαλό.

Κάθε μέρα είναι κάποιες εικόνες ακλόνητες, 

οντότητες που ζείτε σαν κοινότητες αφόρητες, 

σκατά προσωπικότητες, δε φτάνουν οι πιστωτικές

για τις χαρές ατρόμητες πληγές βρήκα.
Νιώσε τις και συ κι ίσως γλιτώσεις απ'την ήττα…

Είναι σα παραμυθι που πρωταγωνιστώ ξανά,
ζήσαν καλά μα ζω καλύτερα,
γιατί έχω πάντα κάποια μορφή που με γεμίζει με χαρά.
Εκτός άμα, αφήνω την συνείδηση μου να κυλά με στάλα [x2]

12ος ΠΙΘΗΚΟΣ- 12 . ΘΕΣΗ ΙΣΧΥΟΣ feat Pure Form [Βιντεο Με Στιχους]

Μια εικόνα,χίλιες λέξεις
κυλάει το μελάνι μου
σκιαγραφώ το πορτραίτο της ψυχής
και αυτό το βράδυ μου
γράφω ελεύθερα ενάντια στις κακουχίες
εδώ είναι αλλίως.
Οι καλοί κερδίζουν μόνο στις ταινίες
μα το να νικάει ο εγωισμός
το θεωρώ χρόνου χάσιμο
ειλικρίνεια στα αριστερά
του στήθους σου παράσημο.
Η εύρεση του αληθινού ευατού
απετεί σκάψιμο
και εαν πας βαθιά πολύ
πιθανό να βρεις κάτι άσχημο
Μην τρομάξεις,μην φοβηθείς,οχι.
Μην το προσπεράσεις,δέξου το,
άπλωσε τα χέρια να το αγκαλιάσεις
Τέσταρε τις αντοχές σου,
μέχρι που μπορείς να φτάσεις(;)
Αφού κλάψεις,
η ελπίδα στο σκότος θα φέρει λάμψεις
και το τέλος του κύκλου γεννάει μια νέα ιστορία.
Κατανόησες τα λάθη σου,έχεις δεύτερη ευκαιρία.
Τα πιστεύω σου,οι αρχές σου,ανεκτίμητη αξία
βρίσκομαι σε θέσεις ισχύος,εξ'υμνώ τη φιλία
Απ'το παγκάκι μου,θέα,
χτενίζει την υδρόγειο
πλάνο πανοραμικό
με φακό ευρυγώνιο
συχνά σηκώνομαι,σπάω την ρουτίνα μου
να δω πόση επίδραση μπορεί να 'χει πάνω σου
η γη, το θύμα μου γιατί τόσα χρόνια άδικα γυρνάς
τα πέλματα μου,
πάνω σου να βγεις εκτός τροχιάς
ο νότος σου βορράς να γίνει
και ο βορράς σου νότος
τα πάνω κάτω θέλω τώρα να 'ρθουν επειγόντως
ζωγραφίζω την ζωή μου,
βάζω χρώματα στο γκρίζο
εικαστική έκρηξη,τώρα είναι πίνακας με κέφι
το κανονίζω απ' τις αίθουσες γεμίζω
LIVES XXL, μεγάλης κλίμακας μεγέθη
εγώ και συ κάπου μόνοι
 στη διάρκεια μιας νύχτας,κρύας
διάλογος νωχελικός,παιχνίδια εξουσίας
αφήνεσαι,ξέφρενα κατευθύνω το μυαλό σου
έχω το πάνω χέρι μωρό μου
μα είναι προς όφελος σου.
Εαν θες να ξέρεις τα παιδιά
του δρόμου έχουν τρόπους
και ας είναι να είσαι μια ζωή με δανεικά
γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος
 δικούς σου ανθρώπους
δεν νιώθεις πλεονεκτηκά,θέση ισχύος.
Πες μου πως θα αγοράσεις τις ελπίδες σου
και ας κουβαλάς στην τσέπη μετρητά
γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος
δικούς σου ανθρώπους
θα νιωσεις μειονεκτηκά.θέση ισχύος.
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς
το να'σαι ευθύς δεν είναι εύκολο.
Μην τρέφεις το κτήνος του μίσους,λάθος ολέθριο
κι ο ύπνος να'σαι πέρνει δίχως τύψεις στο κρεβάτι
η εμπειρία καθορίζει πόσο βάρος αντέχει η πλάτη.
Δες το μεταφορικά: το μυαλό είναι σαν χωράφι
εαν σπείρεις την γνώση
με τον καιρό θα γίνει ξυράφι.
Γιατί αυτός που ανοίγει δύσβατους δρόμους
πάντα ματώνει,είναι θέμα επιλογών αδερφέ!
No guts,no glory.
Το τίμημα των γενναίων είναι να νιώθουν μόνοι
όταν η μέθη σε θολώνει
ο αδερφος πιάνει τιμόνι
είναι θέμα εμπιστοσύνης,κοινής λογικής,ευθύνης
και .......    μαγεία του δρόμου
ανάλογα πως το φτύνεις
γιατί η μουσική είναι έντονη,διαχυτική
ανατριχιάζει καθώς διαπερνάει
σαν ρεύμα το κορμί
οι στίχοι εναλλασσόμενοι,τάση
νόμος του Watt στην φυσική
 τάση επί ρεύμα ίσον ισχύ.
Από μικρός πάω γυρεύοντας,νικάω τολμών
ψυχή και σώματι.Εγώ, ο αγνότερος των φορμών
στη γύρα απο μικρός,τον καναπέ τον βαριόμουν
δοκίμαζα τα όρια μου,για να μάθω
που τελειώνουν.Εγώ αυτός που λείπει,όχι αυτός που εγκαταλείπει.
Ακολούθα τον αλήτη,όχι τον λαγό αλίκη.
Όσοι δεν μάθατε ακόμα,αργά ή
 γρήγορα θα μάθετε
τους βλέπω να πηγαίνουν όλους
μα κανένα να'ρχετε.
Απ'το παγκάκι μου η θέα,σφαιρική,απόλυτη.
Είδα ανθρώπους ευκατάστατους,
να περπατάν ξυπόλυτοι.
Δεν αρκούν οι τραπεζικές καταθέσεις
και αν δεν έχεις οικεγένεια στο πλευρό
 σου όταν πέσεις.
Και πέφτεις...
Γιατί δεν είσαι της αγάπης δέκτης..
Γιατί κάποιος που πέφτει κάτω μένει
εαν δεν έχει κάποιον όρθιο πίσω να τον περιμένει.
Εαν θες να ξέρεις τα παιδιά
του δρόμου έχουν τρόπους
και ας είναι να είσαι μια ζωή με δανεικά
γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος
 δικούς σου ανθρώπους
δεν νιώθεις πλεονεκτηκά,θέση ισχύος.
Πες μου πως θα αγοράσεις τις ελπίδες σου
και ας κουβαλάς στην τσέπη μετρητά
γιατί εαν δεν έχεις στο τέλος
δικούς σου ανθρώπους
θα νιωσεις μειονεκτηκά.θέση ισχύος.

SLOGAN - Ναυαγός Στα Βαθιά (Βίντεο Με Στίχους)

Κάτω απο τα κίτρινα φώτα,τις πολυκατοικίες
βλέπουν τα μάτια μου πλάνα
που'χεις δει σε ταινίες
Μια γλυκιά φρικ,σε βράδυ ώριμο
κίνηση ασταμάτητη λες και δεν ανάβει κόκκινο,
εμπορικά,στο δρόμο σκουντάνε πεζοί δε νιώθω καλά.
Δε ξέρω τι νιώθουν αυτοί
άλλη μια τζούρα να σκεφτώ μια στιγμή,
χιλιάδες άγνωστοι μια ρουτίνα κοινή
Βλέπω θολά καθώς βαδίζω στον πεζόδρομο,
κοιτάζω φάτσες μπας και δω και κάτι γνώριμο,
μα είμαι μόνος και ο φόβος δείχνει το γόητρο
και το αλκοόλ κατεβαίνει απαρηγόρητο
και το τηλέφωνο κλειστό είναι το απόλυτο,
παίρνω αγκαλιά τον αέρα μα μένει απόρρητο.
Συντροφιά..μόνο η βροχή,
ΑΓΑΠΗ χάθηκες πούστη,
γιατί ήσουν τόσο ψυχρή?

Στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Εσένα ψάχνω,εσύ πουθενά!
Μες τα κωλόμπαρα,γίνομαι σκατά.
Μονάχος είμαι,ναυαγός στα βαθιά
και κολυμπάω συνεχώς μα δεν βλέπω στεριά.

Και μες το κρύο με πιάνω να περιφέρομαι
είμαι σαν άνοστο γίγαντα,έτσι φαίνομαι.
Είναι η πόλη που λατρεύω να σιχαίνομαι
Στη μολυσμένη ατμόσφαιρα που αναπνέουμε
Συγχώρεσε με που έτσι συμπεριφέρομαι,
παράξενα η ρουτίνα με κάνει σκληρά να φέρομαι.
Πες με παιδί που ελπίζω και ονειρεύομαι,
να ψάχνω αγάπη,τον άνθρωπο,έτσι πορεύομαι.
Πόσα χρόνια,πόσα προβλήματα μετά από τόσα χρόνια,
ίδια προβλήματα και η λέξη "ειρήνη" σβήνει στα λύματα.
Όσο υπάρχουν όπλα,όσο υπάρχουν χρήματα.
Τόσοι λαοί,τόσα πάθια,τόσα κράτη.
Είναι θολό και δύσβατο το μονοπάτι.
Κρύβεσαι καλά μα θα σε βρώ,αγάπη,
είσαι της γης και συ παιδί από ματωμένο δάκρυ.


Στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Είμαι στην πόλη που με τρώει.
Εσένα ψάχνω,εσύ πουθενά!
Μες τα κωλόμπαρα,γίνομαι σκατά.
Μονάχος είμαι,ναυαγός στα βαθιά
και κολυμπάω συνεχώς μα δεν βλέπω στεριά.

Μικρός Κλέφτης,Lex & Hatemost - Το καλό πράμα (Στίχοι)

1. Μικρός Κλέφτης

   Ψάχνουν διακινητή ρυθμών τόσο έμπειρο να φέρνει flow

   Γι’αυτόν που το θέλει προ-χωρημένο κι έγκυρο. Τι λέει bro;

   Γυρνάω με πράμα απ’τα στέκια των ανελέητων

   Που χρόνια μαγειρεύουν comeback όπως του Raekwon

   Γνήσιων stars Σαλονικιών κι Αθηναίικων ομάδων

   Που αντιπάλους καρμπόν τρώνε σαν μπέικον

   Ρωτάν τι γράφω, τι φτιάχνω περιμένουν να σκάσει

   Ανησυχία πριν η ΒΟΡ.ΑΣ. καταιγίδα ξεσπάσει

   Τα νέα μαθαίνονται από mc’s σε mc’s κι από miss σε miss

   Δεν είναι έτοιμοι μα είμαστε εμείς. Χωρίς το cash μα με λόγω τιμής

   Βγάλτε cd την ίδια μέρα, διαφορά εμφανής. Έλα, ποιος είσαι; Κανείς

   Ίδιο παιχνίδι με τους τελευταίους ιθαγενείς που’ναι αγενείς

   Αν θες αυτή τη σεζόν να φανείς μ’εσένα θα διαφωνείς.

   Ναι μαζέψτε τα παιδιά, απευθύνονται σε γονείς.

   
   

   Lex

   Ξέχασε το δεν κρατιόμαστε. Μπαμ ναι θα συμβεί

   Η ντόπα έχει δημιουργηθεί και πρέπει να εξαπλωθεί

   Είναι δύσκολη η εποχή και δεν χωράει αναβολή

   σε μια σκηνή που’χει ανάγκη από σωστή επιρροή

   Ο άσος απ’το Φάληρο την Νύφη εκπροσωπεί

   Ζητάει προσοχή γιατί έχει κάτι να πει

   Αντίδραση απαιτείται ναι και ανυπακοή

   Μέσ’ σ' ένα σύστημα φτιαγμένο για να αυτοκαταστραφεί

   Που είναι οι δικοί μου;

   Περιμένουνε να βγει το cd μου

   Και το να τους δικαιώσω είναι η υποχρέωση μου

   Τιμή μου που αλάνια είναι πάντοτε μαζί μου

   Και βρίσκουν τρόπους να στηρίξουν κάθε κίνηση μου

   Που είναι οι εχθροί μου;

   Περιμένουνε να βγει το cd μου

   Μηχανές αντιγραφής σκανάρουν πάνω απ’το χαρτί μου

   Είπα πάρτε το γραμμή και αυτοί πήραν την γραμμή μου

   Τους έπιασα να κλέβουν κάνναβη από την αυλή μου

   
   

   Hatemost

   Είναι αιχμηρό και εύφλεκτο. Αυτό είναι για τους φίλους

   Ένα kingsize στούκας ανάβω για τους θρύλους

   Είναι τρελοί σου λέω, τα βράδια μπλέκομαι μαζί τους

   Το μυαλό χορεύει με σκέψεις κι ανεβάζω τους χτύπους

   Πρώτα τα λέω στο μικρόφωνο και μετά σε τρίτους

   Δεν συχνάζω μες τα πρόβατα, πηγαίνω με τους λύκους

   Εκεί ψηλά βλεπουν την πόλη απ’την αυλή τους

   Και στην φύση τους είναι να κυνηγάνε την τροφή τους

   Σσσσσσσσς ησυχία, αυτό είναι για τους λίγους

   Που’ναι ανήσυχοι τα βράδια κι έχει ένταση η ζωή τους

   Σημάδια στα χέρια από γροθιές πάνω σε τοίχους

   Κάπου φούντωσαν κι αυτοί κι απέδρασαν απ’το κελί τους

   Και τη φωνή τους. Ναι παίρνω την φωνή τους

   Εκπροσωπώ τα τσακάλια μου, μιλάω μες από στίχους

   Είμαι απ’τη γενιά του μίσους και το πλάνο μας θα βγει

   Κάθε ανατολή όλο και πιο αμαρτωλή.

   
   

   
   

   Είναι αυτό που σε ψήνει απ’την εισαγωγή. Το καλό πράμα

   Μέχρι την ώρα που τελειώνει η παραγωγή. Το καλό πράμα

   Είναι αυτό που ο mc έχει πάντα κάτι να πει. Το καλό πράμα

   Υπομονή. Το καλό πράμα αργεί (x2)

   
   

   Ξέρεις πως έχουμε αυτό. Το καλό πράμα

   Πάντα στην ώρα του σκάει. Το καλό πράμα

   Μια τζούρα είναι αρκετή απ’ το καλό πράμα

   Να σε κρατήσει ψηλά. Το καλό πράμα