05.Ταυτισμένος Λάθος - Έχουμε πήξει [Στίχοι]

Έχουμε πήξει, από πρότυπα δε ψάχνω νύξη.
Τίποτα δεν έμεινε τη σκέψη να μου ρίξει.
Μουσικές και μη συμμετοχές κάνουν αφήξεις,
βιομηχανίες θέλουν νέες εκρήξεις.
Αντιμέτωπος λάθος ή σωστός
τι κι αν στράβωσε ο δρόμος πάντα φταίει ο οδηγός.
Άνετα περνάει ο χρόνος, όταν είσαι άνετος.
Αδιαφορείς στιγμές που ήμουν αδιάφορος.

Ευάλωτος αν είσαι στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

Ευάλωτος αν είσαι τότε στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
(έχουμε πήξει)
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
(έχουμε πήξει)
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.
(έχουμε πήξει)

Λοιπόν, αφήνω τη κάθε κόντρα το κρασί μου πίνω,
δε θα ωφελήσει πάλι τις πληγές να ξύνω.
Μες στη μουσική μου όλο το είναι μου δίνω.
Κάνω την αρχή και από το μυαλό σας σβήνω,
σπάσε το κουτί γιατί ζεις εκεί.
Χρόνια τώρα μπαίνεις και αναλώνεσαι μέσα σε ξένη λογική.
Βρήκες αφορμή, μέρα μου ήτανε κουραστική,
γι'αυτό και βαριέμαι να έρθω στη δικιά σου θέση.

Μη σε δω να κάθεσαι ξανά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.
Ευάλωτος αν είσαι τότε στρώσου στη δουλειά,
να το κυνηγήσεις πριν να'ναι πολύ αργά.
'Οποιος έχει άποψη ξέρει και να σωπά,
δεν υπόσχεται και δεν αφομοιώνει τίποτα.

(Έχουμε πήξει)
Δε θα ωφελήσει πάλι τις πληγές να ξύνω.
Κάνω την αρχή και από το μυαλό σας σβήνω.
Χρόνια τώρα μπαίνεις και αναλώνεσαι μέσα σε ξένη λογική.
Γι'αυτό και βαριέμαι να έρθω στη δικιά σου θέση.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.

Όλοι ζητάνε να βρούνε μια κοινή γραμμή,
(έχουμε πήξει)
μα δε κοιτάνε να κάνουν κάποια αλλαγή.
(έχουμε πήξει)
'Ολοι μιλάνε χωρίς το θάρρος να κοιτάνε,
τελικά ξαναγυρνάνε πάλι στην αρχή.
(έχουμε πήξει)

08. Ταυτισμένος Λάθος - Όλα τόσο απλά [Στίχοι]

Ήταν μια νύχτα μαγική.
Είδα τη θάλασσα, δύση και ανατολή.
Τα συναισθήματα μου κανείς δε μπορεί να αγγίξει.
Είμαι καλά και όχι όποτε το θες εσύ!
Είδα στον ουρανό τ'αστέρια, θέσεις να αλλάζουν.
Ψέματα θα είπαν ότι η Γη είναι σταθερή.
Προχώρα τη ζωή σου δίπλα μου,
σα να φωνάζουνε ενώ πριν δεν είχε κανέναν εκεί.
Μόνο σιωπή, κάνω λάθη για να μάθω ποια είναι η σωστή επιλογή
και όποιος δε μ'αντέχει απλά μπορεί να φύγει.
Αν τύχει να γυρίσει, κάπου, κάποτε, μπόρει κάποια στιγμή
και να ζητήσει κάτι θα κοιτώ πόση ώρα μου έχει μείνει.
Σημάσια έχει αύτο που θες, ποιος διάλεξες να είσαι.
Αγάπησε το εγώ σου και τους κόμπους σου όλους λύσε.
Μέγαλο ψέμα πως το ψέμα απ'τα μάτια δε φαίνεται.
Μα δε θα τ'αναλύσω, απόψε δεν ενδιαφέρομαι.

Όλα τόσο απλά όταν ξέρεις τι θέλεις.
Τότε θα σε βρίσκει, ό,τι ακουμπάς θα το ομορφαίνεις.[x4]

Ήταν μια μέρα μαγική, είδα τους φίλους μου,
μια αλήθινη στιγμή.
Τα συναισθήματα μας κανείς δε μπορεί ν'αγγίξει.
Είμαστε καλά, όσο θα υπάρχει μουσική.
Είδα στον ουρανό τα πρόσωπα πόσων εκφράζουν.
Ψέματα θα είπαν πως το πνεύμα μας δε ζει.
Προχώρα στη ζωή σου πάνω άκουσα να φωνάζουν,
προσπάθησε παραπάνω δίνε τόπο στην οργή.
Κάνεις λάθη για να μάθεις ποια είναι η σωστή επιλογή
κι όποιος δε σ'αντέχει απλά μπορεί να φυγει.
Αν τύχει, να γυρίσει κάπου, κάποτε, μπορεί κάποια στιγμή
και να ζητήσει κάτι, άκου τον βοήθεια δως του λίγη.
Σημασία για αυτό που θες, ποιος διάλεξες να είσαι.
Αγάπησε το εγώ σου και το πρόβλημά σου λύσε.
Μεγάλο ψέμα πως το ψέμα απ'τις πράξεις δε φαίνεται.
Μα δε θα τ'αναλύσω, απόψε δεν ενδιαφέρομαι.

Θα'μαι καλά σ'ευχαριστώ,
επόμενος προορισμός μάλλον θα είναι το πιο μακρινό μου όνειρο.
Αν τυχον με ψάξεις, ξέρω που θα'ρθω για να σε βρω.
Όσο θα περπατώ η μοναδική μου συντροφιά θα'ναι η σκέψη σου.
Ένα ακόμα ταξίδι με κατεύθυνση το άγνωστο,
δεν είναι ανάγκη να σου πω τη λέξη.

Όλα τόσο απλά όταν ξέρεις τι θέλεις.
Τότε θα σε βρίσκει, ό,τι ακουμπάς θα το ομορφαίνεις.[x4]

Μάνι - Πέφτουν Άμυνες [Στίχοι]

Πέφτεις απότομα, όταν ανοίγουν τα μικρόφωνα.
Χάνεις το χρώμα σου και τον έλενχο από το χέρι σου,
από τα δάχτυλα ως τον αγκώνα σου.
Όταν μουδιάζεις είναι ώρα για να φύγεις
και για να δεχτείς πως έχασες είπες στη κόλαση.
Μόνος σου, καθώς ανοίγω το στόμα μου.
Φτύνω το πόνο σου, έχω το χάρισμα να αδειάζω το οξυγόνο από το χώρο σου.
Δέξου, αλάνι γίνομαι αλάτι για τις πληγές σου.
Με λένε Μάνι και πέφτουν οι άμυνες σου.
Όταν η μάχη ξεκινά, αλλάζω πρόσωπο,
το πρόσωπο που τρομάζει τους δαίμονες σου.
Δύναμη καταστολής με γεύση θάνατο,
θα σκάσει στο στομάχι σου καταπίνετε αμάσιτο.
Δε τους αρέσει το γαμήδι μου, πονάει,
το ζηλεύουνε γιατί τους καταστρέφει από το μπάσιμο.
Δε με μισούν απλά θα μ'ήθελαν νεκρό.
Να μην υπάρχω, είτε να συμβιβαστώ με το στημένο τους παιχνίδι.
Πάρε το σεβασμό, πήρα το χρήμα και έχω φύγει.
Ήδη, παρακολούθα, σου'χω φερθεί σωστά και ας μου φέρεσαι μούφα,
μα δε το'χω και σε τίποτα να αρχίσω τα χαστούκια.
Εξαίρεση μες τον κανόνα σας, που πάω με τέτοια μούτρα;
Και που πατάω; Ποιον προσβάλω;
Δεν αναβάλω την επίθεση, ο στίχος μου έχει λύση την εξίσωση.
Δειψάω για σύγκρουση, λάθος κατεύθυνση βαδίζω χρόνια.
Όμως κατάφερα να βρω την έξοδο από την ύπνωση.
Bong da city, φοράω τη κουκούλα μου ακομή και στο σπίτι.
Fifty-fifty, rap και χασίσι.
Mc και μόνο μόνος μέσα στην ομίχλη.
Φανατίσου, άδειασε η κόλαση και οι δαίμονες χωρέσαν στο κορμί σου.
Καθρέφτη, δε ψάχνω ρίμα, γράφω ό,τι μου κατέβει.
Να'χα το χρήμα και δε θα'γραφα καν,
έτσι καθώς η νύχτα πέφτει.
Όσοι δεν έχουνε πίστη χάνουν το δρόμο τους
και βλέπουνε ξημέρωμα μακριά από τον τόπο τους
και πέφτουνε για λίγο, τότε χαιρόσαστε μουνιά!
Μα, την άλλη νύχτα γυρίζουνε πίσω..

Κακοήθης - Έρημη γη [Στίχοι]

Συρτάρι που δε χωράνε πια τα όνειρα μου,
δε χάνω ανθρώπους,
άλλα έχω χάσει την αγκαλιά μου.
Θολώνει κάθε χρόνο πιο πολύ αυτή η ματιά μου,
μ'αυτά που βλέπει, πέφτει
και κοιτάζει πιο καχύποπτα.
Τα λόγια βήματα, καιρός να τσακιστούμε φίλε!
Μιλάς σωστά και θα τα βρούμε.
Εδώ χορεύουν εξελίξεις και καθόμαστε,
ανθρώποι που όλο τρώγοντε συχνά
και δε τρωγόμαστε, και δε τρωγόμαστε..
Με παίρνει ο καπνός μαζί του και πάμε,
ένα ντουμάνι τσιμέντο μαζί κοιτάμε.
Δε παίζουνε μ'αυτά και μη παίζεις μ'εμάς ρουφιάνε.
Δε σε θυμάμαι καν, και τίποτα απ'όσο θυμάμαι.
Δίνω τα πάντα σε όσους δίπλα μου σταθούνε
και το χάνω!
Και έχω ένα λόγο παραπάνω,
τη πουτάνα πάντα απ'τα μαλλιά να πιάνω
και να την κοπανάω όσο της λέω γλυκά πως την αγαπάω.
Που θα παω δε ξέρω, όμως θα παω!
Σε σιχαίνομαι,
όπως τα σήματα των μπάτσων που δε σταματάω.
Τραγουδάω, χαρούμενος δε νιώθω,
κυλάω, πάλι κολλάω, επίβληση σε 'μένα και σκάω.

Πετάω πάνω από μια έρημη γη, νιώθω πως ότι αισθάνομαι
και ότι λέω ψυχή, είναι πληγή.
Πετάω πάνω απο μια σφαίρα τρελή, συνωστισμένοι όλοι
όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη. [x2]

Κάτι μέρες που μ'αφήσανε ταπί.
Έχω αράξει και ό,τι γίνει, το μυαλό να διαλυθεί..
Είσαι τροφή και 'συ και είσαι πληγή και 'συ
μα μάθε έκλεισες, σαν ντέρμπι που έχασες και έληξες.
Απομονώνομαι γιατί είμαι καλά
και έχω ένα κόλλημα να αναπολώ φιλιά
και έχω ένα όνειρο να σου χαλάσω πούστη τη φωλιά.
Βλέπω το κόσμο θολά, το μυαλό μου κολλά μ΄αυτα και πετά.
Μου το 'παν μάγισσες, τσούλες και σε χαρτιά,
πως αν κάνεις μια καλή μετά θα πληγωθείς διπλά!
Κάνω τη ντρίμπλα μου μετά και χάνομαι, δε πιάνομαι,
ούτε τους μισούς απο εσάς δεν αισθάνομαι.

Πετάω πάνω από μια έρημη γη, νιώθω πως ότι αισθάνομαι
και ότι λέω ψυχή, είναι πληγή.
Πετάω πάνω απο μια σφαίρα τρελή, συνωστισμένοι όλοι
όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη. [x4]

X - Mr.Emor [Στίχοι]

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Εξέγερση ενάντια στην εξαπάτηση,
εξερευνώντας τις γωνίες του μυαλού
μου πατάω με άνεση.
Εξάρτηση για εξάσκηση όχι για αποπλάνηση,
εξ'ολοκλήρου καταστροφή αν είσαι wack mc.
Έξω από τον άξονα που περιστρέφεσαι
μάθε να σέβεσαι και έξυπνα να φέρεσαι.
Εξαπολύω εξαίρετες ρίμες και για ό,τι λέγεται,
εξάσφαιρο αλήθειας οπλίζω, το ψέμα καίγεται.
Εξάρι ο τελευταίος ήρωας των x-men,
mcs παίζω στα δάχτυλα όπως το teck teck.
Extreme καταστάσεις ζω και εξιστορώ,
εξακολουθώ να ακολουθώ μόνο το αληθινό!
Εξολοθρεύω ότι με πληγώνει και πιστεύω
πως άξιος εξόντωσης όποιος πουλιέται.
Ξέρω, έξω γίνεται χαμός για τα φράγκα, κουράγιο μάγκα.
Εξοστράκισε το άδικο από μέσα σου, μπορείς.

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Εξυπακούεται πως ότι ακούγεται στο cd,
εξαρτάται εξ'ολοκλήρου από Jeff και Mr. E.
Έξαψη, ρίμες που σου τα σκαν' σαν έξταση.
Ένσταση, δικάστε τις λούπες για εξιλέωση.
Εξαθρώνοντας σπείρες που κάνουνε ραπ κομπίνες,
εξυπηρετώ το αληθινό γράφωντας στίβες ρίμες.
Eξ'αποστάσεως εξολοθρεύω ντίβες,
εξηγήστε στους ατάλαντους ότι δεν είναι φήμες.
Εξαπλώνεται ο ιός, εξάρια σε όλες τις πόλεις,
φιάλη λέξεων ή αλλιώς λάτρεις αλκοόλης.
Εxtra small skills κατέχεις οπότε δε μας φιμώνεις
ανεξάρτητη εξαίρεση είμαστε για να λιώνεις.
Ακούγωντας tracks, με την ένταση στο max
τα ακούστηκα, γεμίζοντας τη γειτονιά σου tags.
Ανεξίτηλα σημάδια αφήνω και 'γω τα βράδια.
Είναι το X και είμαι ο Emor απ'τα εξάρια.

Εξέλιξη, εξάρια με θέληση να σε
εξφενδονίσουν έξω απ'την φάση με ένταση.
Εξαρχής μυαλά που θέλουνε εξαέρωση,
εξαφανίζονται όποτε έχουμε έμπνευση. [x2]

Ελληνική Αστυνομία - Στίχοιμα [Στίχοι]

Μάλλον κάποιος τους είπε οτι είναι καιρός να αρχίσουν να γαμούν και να δέρνουν.
Είναι καιρός να αποκτήσουν τον πραγματικό τους ρόλο σ'αυτή την κοινωνία..
Είναι καιρός να μιλήσω για αδερφές με αποθημένα
αφιερώνοντας τους στίχους μου σε αδέρφια χαμένα.
Δεν θα φερθώ ευγενικά δεν δίνω ελαφρυντικά
ευκαιρία καμία, γαμιέται η αστυνομία.
Γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μια-μια,
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Είμαι σαν τον πιτσιρικά που πυροβόλησες στην Κρήτη,
εύχομαι μεσ'την φυλακή να σας γαμάνε κι απ'τη μύτη.
Γιατί είστε απλοί φονιάδες, αξιωματούχες κουράδες,
αμόρφωτοι, αγράμματοι, με πόρνες μανάδες.
Κι'εγώ είμαι άλλο ένα παιδάκι που θέλει σκότωμα,
όταν μπαίνετε στο σώμα όλοι μαγκεύετε απότομα.
Δεν ανέχεστε μύγα επάνω στη στολή σας
και το όπλο σας βγαίνει πιο εύκολα απ'το πουλί σας.
Δεν είμαι αναρχικός αλλά ούτε και μαλάκας
για να δικαιολογώ μια αστυνόμευση της πλάκας.
Γαμιέστε για μένα γιατί μοιράζετε κλήσεις
την ώρα που κάποιον θα έπρεπε να σταματήσεις.
Πριν φτάσει στα Τέμπη και 21 χαθούν,τώρα όλα
τα άλλα που μου λές μπορούν να πάν'να γαμηθούν.

Ρεφρεν:
Θέλω τώρα τ'αδέλφια μου πίσω (ελληνική αστυνομία)
γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μία-μία.
Παίρνω τώρα αφορμή να μιλήσω (ελληνική αστυνομία)
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Θέλω τώρα απλά να σας συστήσω (ελληνική αστυνομία)
μια αστυνομία που όλα εις πέρας τα φέρνει.
Θέλω τώρα τ'αδέλφια μου πίσω (ελληνική αστυνομία)
μια αστυνομία που γαμάει και δέρνει.

Δε φταίτε εσείς, εμείς φταίμε και τα σχολειά μας!
Κανείς τους δεν μας είπε για τα δικαιωματά μας
κι ότι εσύ πληρώνεσαι, επειδή πληρώνω εγώ
και ότι εσύ κορδώνεσαι, επειδή σκύβω εγώ.
Και επειδή σ'ανέχομαι φέρεσαι σαν μαλάκας εσύ,
τι φταίω εγώ που εσύ την έχεις μικρή;
Τι φταίνε τόσοι νεκροί που είστε μαλάκες
και τον Ματέι τον αντιμετωπίσατε σαν βλάκες;
Είχε ανθρώπους και εσείς σκεφτήκατε το γόητρό σας,
μα πήρατε τ'αρχίδια μου και έναν στο λαιμό σας.
Οι μπάτσοι δεν ξέρουν ποιος πουλάει ναρκωτικά,
τα ντιλέρια της Ομόνοιας είναι αόρατα.
Στα club  τα μεγάλα δεν ρουφιέται γραμμή.
Μόνο η έλλειψη προμήθειας αποτελεί αφορμή.
Για καταστολή με ΕΚΑΜίτες μπάσταρδους και Χρυσαυγίτες,
με χημικά απώθησης για τους πολίτες.
Δεν είμαι κάτι απλά η τάξη πραγμάτων
και το καθήκον κάτι μπάτσων γαμάτων.
Μία Αστυνομία που τα πάντα εις πέρας τα φέρνει,
μία Αστυνομία που γαμάει και δέρνει.

Ρεφρεν

Γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μια-μια,
δε σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Είμαι σαν τον πιτσιρικά που πυροβόλησες στην Κρήτη,
εύχομαι μεσ'την φυλακή να σας γαμάνε κι απ'τη μύτη.
Δε φταίτε εσείς, εμείς φταίμε και τα σχολειά μας!
Κανείς τους δεν μας είπε για τα δικαιωματά μας.
Γιατί είστε απλοί φονιάδες, αξιωματούχες κουράδες,
αμόρφωτοι, αγράμματοι, με πόρνες μανάδες.

Ρεφρεν

FF.C - Είσαι Ακόμα Εδώ [Στίχοι]

Με αφορμή το θάνατο μιλώ λοιπόν για τη ζωή.
Βλέπεις ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί το επόμενο πρωί.
Ξαφνικά ξυπνάς,βλέποντας πια καθαρά μια ροή
σταματά, μια ψυχή ξεγλιστρά..
Μπορεί να είναι δυνατόν, στ' αλήθεια άραγε συμβαίνει;
Χειρότερα απ' όλες τις σκέψεις, σάρκα κι οστά λοιπόν
τώρα να παίρνει. Να με ζεσταίνει το άγγιγμα σου,
δεν είναι πια εφικτό.
Δεν είσαι πια εδώ γι' αυτό κι εγώ μιλώ σε σ' ένα μητέρα,
που έδωσες τα πάντα για μένα.
Από τη πρώτη στιγμή στη γέννα,
βάζοντας σε κίνδυνο τη δικιά σου τη ζωή.
Το είχαν πει κι οι γιατροί.
Κι εγώ να στέκομαι ανήμπορος στη τελευταία σου στιγμή.
Μίσος, οργή, πόνος, φόβος, σιωπή.
Κάθομαι μόνος μου πολλές φορές κι αναρωτιέμαι γιατί;
Ποιό είναι το νόημα, που να είναι η αρχή και που το τέλος;
Πέφτουνε κι άλλα χτυπήματα,μα συνεχίζω να αντέχω με σθένος
Μα είσαι ακόμα εδώ σε λάθος και σωστό.
Σε κάθε τι παλιό..σε συναντώ.
Μα είσαι ακόμα εδώ.
Με αφορμή ένα θάνατο είπα να κάτσω κάτω,
στίχους να γράψω και στο σκοτάδι της ψυχής μου να ανάψω.
Φωτιά για να κάψω ενοχές αναμνήσεις,
λύσεις ψάχνω να βρω κι απαντήσεις
του Θεού ν' αποδεκτώ τις κρίσεις.
Μη βιαστείς να με μισήσεις, ήμουν πάντα στο πλευρό της
και εννοείς πως όσα πέρασε γίναν τελικά για το καλό της;
Σωπαίνεις κι ομολογώ ότι αυτό μου προκαλεί μια ανησυχία.
Πρέπει να σκεφτώ αν όντως είναι άλλη μια δοκιμασία.
Ουσία, ψάχνω να βρω σ' αυτόν τον άδικο χαμό,
το ξέρω πως μ' ακούς μητέρα γι' αυτό θα σου πω.
Ότι το μάθημα που πήρα και με γεμίζει λύπη,
ποτέ δεν εκτιμάς κάτι παρά μόνο όταν σου λείπει..
Λέξεις και φράσεις,που τις θυμάσαι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις
και φάσεις που όταν βιώσεις και νιώσεις,
θα θέλεις μα θα 'ναι αργά για να αλλάξεις
τις μέχρι τότε σου πράξεις και σκέψεις
να μαντέψεις τις βλέψεις να γλιτώσεις τις τόσες.
Πριν χάσεις να δώσεις,πριν σπάσεις να διώξεις
τις τύψεις, να λιώσεις στην ίδια θέση
θα κληθείς να πληρώσεις
κι εσύ αργά ή γρήγορα αν θες λοιπόν να γλιτώσεις
δώσε αξία σ' ότι αξίζει τον εαυτό σου να σώσεις.
Μα είσαι ακόμα εδώ.σε λάθος και σωστό
Σε κάθε τι παλιό.σε συναντώ..
Μα είσαι ακόμα εδώ.
Το ξέρω..δεν ήμουν ο πρώτος
και δυστυχώς ούτε ο τελευταίος
κι έτσι βαθιά μέσα μου νιώθω, πως έχω ένα χρέος.
Και τώρα με δέος, κοιτάζω πίσω θυμάμαι
και στου νοσοκομείου τα παγκάκια,
με βλέπω ξανά να κοιμάμαι
και στην εντατική με υπομονή.
Να περιμένω για κάποιο θαύμα να συμβεί.
Χωρίς να υπάρχει επιλογή.και στο πλευρό μου,
ο αδερφός μου μα και οι φίλοι οι πραγματικοί.
Συγγενείς στενοί ήτανε όλοι εκεί..
Ξεσπώ σαν βροχή στο παρελθόν πάλι ανατρέχω.
Κι όπως μου δίδαξες
με τη στάση σου έτσι λοιπόν αντέχω,
πάντα με θάρρος και πείσμα μα πιο πολύ πίστη
θα 'σαι ο φάρος, το πρίσμα πριν την ύστατη κρίση.

FlowJob - Εν δράση [Στίχοι]

Για πολλοστή φορά πίσω ξανά και εσύ ως τι μιλάς;
Εις τη νιοστή δύναμη στίχοι και 'σεις αμήχανοι.
Αισίως πρώτοι, πρωτότυποι χτύποι, στίχοι, ήχοι χτυπούν
και απορούν τύποι, ίπποι χιλιάδες, κρίκοι αδύναμοι.
Ταλέντο αχανές, δες προτωφανές φαινόμενο.
Μη ελεγχόμενο. Μη αντιγράψιμο.
Μηχανισμός εκρηκτικός απο στιγμή σε στιγμή, εκρήγνυται.
Νιώστε δεος ώρα, τώρα μάγκες για να φύγεται.
Άσυζητη τι; Το νικητή τον βρήκατε.
Να πείτε: τι θελετε; Τι; Η ομάδα ίπταται.
Επίκτητο ταλέντο εκ νότου επιτίθεται,
η μουσική σας νεκρή. Τόσα χρόνια αποσυντίθεται.
Απομονώνουμε και αποστομώνουμε
στόματα που τίποτα δεν έχουνε να πούνε.
Ακόμα χώνουμε και αποδυναμώνουμε,
όσους δε μπόρεσανε τη φάση μας να ζούνε.
Πάλι κυνηγάμε ο,τι ζητάμε και αγαπάμε
και τα χρώματα να βρούμε ρε που θέλουμε να δούμε
και τα μάτια μας κοιτάνε εκεί που θέλουμε να πάμε.
Τα όνειρα μας συναντάνε κάτι μέρη μαγικά!
Βόμβα,σκα στην Αθήνα, α.
Πάλι επιστρέφουμε και κλαις με αναφιλητά.
Είναι η γροθιά που ανοίγει στα δύο τον ουρανό.
........ , τις νυχτες γυρνάμε και στίχους ξερνάμε.
Δεύτερο χτύπημα, κίνημα κάνει πετρώματα πάλι να ανοίγουνε.
Κάλπικα πρότυπα άλλα τα χάνουνε,
Πάνε στον άπατο και όλο πληθαίνουνε.
Αναγέννηση θέλουν, θέλουν να ανέβουνε, πέφτουνε,
κλέβουνε για να ανέβουνε.
Πέφτουνε ξανά δε μαθαίνουν, χωλαίνουν σωπαίνουν.
Κrisone εφάνει, γλώσσα ροδάνι
και όλοι μένουνε χάνοι νάνι παιδιά μου νάνι.
Θα μείνετε με νουνου μηδέν δε το νιώθετε, α, δε ραπάρετε.
Παίρνω αβάντα, ηλίθιους κάνω στη πάντα.
Ανίκανοι την είδαν αρχηγοί τώρα τι; Θα 'ναι στο πάτο όπως πάντα.
Δε μας νικήσανε δεν, δε μας λυγίσανε δεν. Flowjob δουλειές
με flows κανονίσανε και τους πατήσανε. Χτύπημα απο το κίνημα που
μέσα στα μούτρα σας μιλήσαμε, σας φτύσαμε, φτου.
Flowjob στο σύστημα τους bombs,
ανίκανε με γνώμη για τη φάση τράβα Bronx.
Γιατί εδώ, στη καλύτερη θα 'σαι σάκος του Box.
Γιατί εδώ, εν τέλει μας τον πίνεις on the rocks.
Πάμε πάλι, flowjob χτυπήματα σε καθε καρναβάλι.
Η ομάδα που σας γάμησε και πάλι,
πάλι πίπες πέρνετε και κώλους γλείφετε.
Άσχετοι δε πείθετε..
Και άσε τα μπαμ μπαμ να στο τσακ μπαμ τσαμπα
το δεύτερο cd στο δέρμα καυτή σου αφήνει στάμπα.
Flowjob στη γλώσσα κράμπα παθαίνεις,
μένεις στην απομίμηση και αργοπεθαίνεις.
Χα,χα στη μάχη και πάλι ξεχύνομαι οοοοοοο....

Ρεφρεν:
Κοίτα πως σας κάνουμε να νιώθετε άβολα.
Το αληθινό εν δράση και μένετε στήλες άλατος.
Κοίτα πως στόματα αφήνουμε άλαλα.
Ένας λόγος παραπάνω να νιώσεις πως είσαι ατάλαντος!
[x2]