Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Ταφ Λάθος - Ελπίδα [Στίχοι]

Μαζί με πλήρωμα στης θάλασσας τα βάθη,
Καταιγίδες, κύμματα, άνεμοι που'ναι ξυράφι.
Καιρός δεν ευνοεί να γίνουν λάθη.
Στη πλάτη σου, ψυχές που,
σε ακολουθούνε πιστά σε όποια μάχη.
Κάτι είναι να'ρθει, κάτι το νιώθω ανατριχιάζει ράχη.
Έρχεται πάντα κοντά όταν ξεμακραίνει η άκρη.
Κρύβεται κάπου βαθια, όπως μέσα μας η αγάπη.
Σ'ενα σάπιο πλοίο που ψάχνει το δρόμο πίσω να'ρθει.
Είναι η ελπιδα..
και ας ειναι σπασμένη πηξίδα,
βρισκει το δρόμο της επιστροφής σε μια φωτογραφία.
Το καράβι αυτό που λείπει, είναι η δειλία.
Οποιος πηγε να φέρει κατέληξε για τους καρχαρίες, λεία.
Τι έχει αξία; Μια ευθεία...
Ή μια δύσκολη πορεία...
Τρικυμία, προτιμώ απο το να μείνω στην απραγία.
Ποτέ δε τελειώνει ο δρόμος, ούτε υπάρχει αφετηρία.
Καλώς ήρθες στο κατάστρωμα, μα κράτα ισσοροπία.

Στο ταξίδι για όπου πας...
Στα όσα κύμματα, στα βράχια οταν χτυπας...
Υπαρχει ελπιδα.. Όσα περάσαν 'φύγαν, να γελάς!
Όποτε τυχαίνει να γυρνάς σε μια παλιά σελίδα ,ναι..
Δεν είσαι μόνος στην ηχώ της μοναξιάς.
Μαζί σου το κενό να το γεμίζεις με ότι είδα και είπα
σείρα σου τώρα, ξέρω κάτι κυνηγάς!
Μα δεν αρκεί να κάθεσαι κοιτώντας την παγίδα,ναι..

Πίσω στο πλήρωμα στης θάλασσας τα βάθη,
άρχισε η φουρτούνα να κοπάζει.
Νομίζω βλέπω γη, στεριά καθώς χαράζει.
Ή έτσι μου μοιάζει;
Προς τα εκεί πρέπει να πάμε πριν μπουρίνι
και άλλο πιάσει.Ευτυχώς, η τύχη αλλάζει..
'Ενα μέρος που μου μοιάζει με παράδεισο..
καλή και η κόλαση με δεν με εντάσσει...
Πάμε δράση όπως το πλήρωμα ,αντρίδραση για στάση.
Ψιθυρίζουν πως φοβούνται, τον καινούριο, τους τρομάζει
Απλά δεν θέλω κάποια απάντηση,
πραγμάτων ξεκαθάριση.
Αφού ήρθες μαζί μου στο ταξίδι, όχι άρνηση!
Πέρασε βδομαδιάια προσαρμογή,
Δενουμε καράβι αναζητώντας
κάποια μεγάλη ανακάλυψη.
Και μη κοιτάς τον χάρτη..
Ο τόπος αυτός δεν υπάρχει, πουθενά...
Μόνο στην σκέψη μου..
Και ένα στυλό που γράφει..
Τόσα λάθη για τα πάθη..
Κλειδωμένα μες τ'αμπάρι.
'Εδεσε η άγκυρα και ο διάολος να τα πάρει!

Στο ταξίδι για όπου πας...
Στα όσα κύμματα, στα βράχια οταν χτυπας...
Υπαρχει ελπιδα.. Όσα περάσαν 'φύγαν, να γελάς!
Όποτε τυχαίνει να γυρνάς σε μια παλιά σελίδα ,ναι..
Δεν είσαι μόνος στην ηχώ της μοναξιάς.
Μαζί σου το κενό να το γεμίζεις με ότι είδα και είπα
σείρα σου τώρα, ξέρω κάτι κυνηγάς!
Μα δεν αρκεί να κάθεσαι κοιτώντας την παγίδα,ναι..[x2]

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

KAKO-BDCEEZ ft.EP,INKA,STYL MO,RIO(PROD.JESSY BLUE)

Φερνω το πρωτο μου cd,
Φερε το πιο γαμημενο σου στυλ να παιξω.
Τα'χω σκασει και σε περιμενω απ'εξω.
Μα δε κινηστε πουστηδες, μονο μιμειστε.
Ειστε απομιμησεις και οσο αντιγραφεται,
ηχογραφειτε.
Το ονομασαμε bong, Αθηνα και city da bong.
Και συ σπιτι σου, καβατζωμενο εχεις cd το bong.
Δεν χωνω το bong, ειναι του bong τα πουτανακια.
Δε θα πεθανουμε μαλακα internetακια.
Δεν εχουμε ασυλο, ειχαμε τ'Arkham,
μα τωρα χασιμο.
Καθε μας ρημα, πουτσα και μπασιμο.
Καθε σου ρημα, κλεψιμο ασχημο.
Γιαυτο καθε σου κληση,
τρωει κλησιμο και κλασιμο.
Χασε τη πιστη σου, να φας τη φρικη σου.
Γαμα το σπιτι σου, ο Κακοηχης σου.
2013 κουπλε, που δε
φανταστηκες να
γραψεις ποτε ραψωδε της πουτσας.

Κοβω το πουτανας γιος στα δυο.
Σα να'ναι κο-βραχος
στο ειδος μου ειμαι γκουρου
και συ απλα κομπαρσος.
Το ομολογω
οτι σκοτωσα χωρις φοβο και παθος.
Ητανε εν βρασμω ψυχης, μου προξενουσαν αγχος.
Το λαθος μου ειναι πως δε τους εξαφανισα,
καθως πρωτα ηθελα να παιξω μαζι τους
γιατι ειχα θρασος.
Και ενω κυλουσαν ολα καλα,
να σου και ο μπατσος.
Να μου θυμιζει ποσο βρωμικο ειναι αυτο το κρατος.
Τα ματια μου στραγγιξανε γιαυτο φανταζω κακτος.
Και ο,τι μ'ακουμπαει το καταστρεφω σε βαθος.
Αναρωτιεσαι αν σου μιλαει ο μανος ή ο αλλος.
Δεν εχει σημασια, δε μ'ενιωθες ουτως ή αλλως.
Ζω στη παρανοια, σ'αρεσει.
Υφος κηνικο και με το διπλα καμια σχεση.
Φυγε απο τη μεση.
Δε ξυπνησα καλα και απο τους μπαφους εχω χεσει.
Μ'αυτο που λες ραπ, δεν εχω σχεση.

Απολαμβανω τις γυναικες,
που πιανουν τα μικροφωνα
και θελουν να ραπαρουν οι κοκετες.
Σα ζορισμενες, απο το θορυβο λυγιζουν πενες.
Ξεσφιγγουν τους αδενες, μπερδεμενες μοιαζουν.
Υπαρχουνε mcs που μονο μιλανε.
Βαρεθηκαν τα λογια τους και τωρα τα μασανε.
Αναθεμαμε, τους πνιγω σε μια κουταλια νερο.
Επειτα τους πινω για να τους θυμαμαι.
Οσο και να το θες ποτε δεν θα με βλαψεις.
Δεν υπολογιζω κανεναν, ποιον θελεις να φτασεις.
Κρατω στα χερια μου συστασεις.
Και ενα στρατο απο τερατα,
bong για παντα μαγκα ως τα απεραντα.
Δεν ασχολουμαι με κανεναν,
γιαυτο και ασχολουντε μαζι μου.
Και ειναι τιμη μου,
ανεβασε με κιαλλο να ακουστει η μουσικη μου.
Ειμαι αυτο που θα ηθελες να εισαι,
η απολαυση μου.

Επιδημια στο καθενα μαζι με οποιον ραπαρει.
Μετα το bong δεν ακουγοντε αλλοι.
Αιμα σε ολο το ποταμι,
βγαινουμε απο μεσα του
και ο ουρανος αμεσως σκοτεινιαζει.
Δενω κομπο τα χερια σου με τα ποδια.
Βηχουμε και βγαζουμε συκωτια.
Αλκοολ και ντρογκια.
Χορτο, αλκοολ και κοκα.
Σε καναν πουστη οι χημειες και σου 'πεσαν τα δοντια.
Κοριτσακια το παιζουν πορνο.
Γαμιαρες που γαμιουντε και δε πανε στον γιατρο.
Παιρνουνε στα σοβαρα το ραπ.
Και γω σα μια πουτανα που θα παρω μια φορα.
Οι περισσοτερες μερες, χωρις λεφτα.
Η χωρα καταστρεφεται, ποσοι χωρις δουλεια;
Στη νεολαια δωσανε ναρκωτικα.
Ο πιο ευκολος τροπος για να μεινουν μακρια
απ'ολα αυτα.

Ανεγκεφαλοι mcs,
θελουνε κοντρα με το bdc.
Kαι κανουνε υπουλες σκεψεις,
θα παρουνε βρωμικες γευσεις.
Ειναι ο πιο αλητικος ριο,
πισω στο λυρικο κυμα απο τον υπογειο.
Πινω πολυ μα δε παραλυω,διαλυω
και αφηνω αναπηρο το καθε αταλαντο,yaw.
Σε μαχη μικροφωνικη, ξενερωτοι mcs.
Που δε καπνιζουν χορταρι επι σκηνης.
Θελουνε diss με τους bdcs.
Ειρηνη μα, κοιτα να δεις αμα δε το πιεις
τι να μας πεις;
Οταν κουνιεσαι με φλομπες στα video clips.
Εδω στριβω σις και βαδιζω streets.
Βομβαρδιζω με cans και beats.
Δε πουλαω styles, δε ξεχνω τα skills.
Και τα δινω free, δε θελω δραχμη.
Δινω ψυχη και σωμα που ειναι παντοτε υγιη.

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Μακρια απο 'δω - Εξωκοσμικος Στιχοι

Μαζεψε τα πραγματα απο το σπιτι.
Ετσι κι αλλιως με οσα παιρνεις,
δε σε φτανουν για το νοικι.
Ουτε Αθηνα, ουτε Σαλονικα, ουτε Κρητη.
Παμε σε αλλη χωρα και στη τελικη σ'αλλο πλανητη!
Ενα γουρι μονο να μας φερνει τυχη,
την παλια μου τη κιθαρα και τον σκυλο τον κοπριτη.
Λιγα φραγκα να τρωμε μη πειναμε και σα λυκοι.
Και για εξοδο, παγκακι, πασατεμπο και φυστικι.
Παμε σε ενα μερος που θα ειναι εντιμο.
Οχι οπως εδω που δε ξερουνε τι'ναι το ενσημο.
Τιποτα απολυτος δε θα βρουμε ετοιμο.
Ν μ'αγαπας, να σ'αγαπο αυτο'ναι το απαραιτητο.
Δε με νοιαζει, ποιο ειναι το σωστο.
Θελω το χερι σου μοναχα στα δυσκολα να πιαστω.
Θελω τα ματια σου χαρουμενα να δω.
Γιαυτο παμε οπου θες αρκει να ειναι μακρια απο εδω.

Παμε αν θελεις για τσαι στην Αγγλια.
Στην αυστραλια να δουμε τα καγκουρο.
Παμε να γινουμε λιωμα στην Ολλανδια.
Παμε οπου θες αρκει να'ναι μακρια απο εδω.[x2]

Βαλε σε μια τσαντα φωτογραφιες.
Να θυμομαστε απ'αυτες τις παιδικες μας αταξιες.
Στην ζωη μας, ειμασταν ερασιτεχνες.
Μα στην φαντασια, θελω να'μαστε επαγγελματιες.
Μη παρεις τα καλλυντικα προς το παρον.
Ετσι κι αλλιως εισαι πανεμορφη και διχως το κραγιον.
Σα και σενα δεν ειναι πολλες.
Γιαυτο θελω να σε δω διχως μολυβι και σκιες.
Παμε να γυρισουμε ολα τα κρατη.
Να ατενισουμε, αγκαλια τον Τιγρη και τον Ευφρατη.
Παμε Τζαμαικα να ακουσουμε Reggae.
Παμε Χαβαη μιας και δε πηγε η Πρωτοψαλτη.
Η τρελα μας μεγαλη για το μικρο πλανητη μας.
Ας παμε στο αγνωστο να δοκιμασουμε τη τυχη μας.
Και αμα δοκιμασουνε αλλοι να μας ψαξουνε.
Μη φοβασαι θα εξαφανισω ολα τα ιχνη μας.

Παμε αν θελεις για τσαι στην Αγγλια.
Στην αυστραλια να δουμε τα καγκουρο.
Παμε να γινουμε λιωμα στην Ολλανδια.
Παμε οπου θες αρκει να'ναι μακρια απο εδω.[x2]


Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Στυλ Μω & Τσακι - Facelift (beat by Jessy Blue) Στιχοι

Ένα εκατομμύριο προβλήματα
και μείον 2 χιλιάρικα στα χρήματα,
μα θα σε ξεχρεώσω.
Έχω τα μάτια μου ανοιχτά,
δρω υποτονικά, κλείσε το κινητό
ή σκάσε θα στα δώσω.
Γυρνώ καχύποπτος στο μέρος.
Το σάλιο μου στη τσέπη,
με τον νικολέα να τριγυρνώ στο κέντρο.
Παλιά την έβλεπα, τώρα όμως με βλέπουν και είμαι χρέωμα.
Ρωτάνε για το bong και γιατί έπερνα.
Θα'ταν καλύτερα αν έμενα με ζώα,
μ'αυτό είναι μια παρένθεση ακόμα.
Σε μια σχολή χωμένος.
Ακόμα να ξυπνάω δυστυχισμένος.
Συνήθως, τα όνειρα μου είναι ασπρόμαυρα με πένθος.
Δε με νοιάζει, σπάσε το γαμωκούτι αν σε,
απλά σε μένα τι μου τα λες(;)
Θέλω λεφτά και αν απάνταγα σε όλους πάντα διπλοματικά,
φίλε φοβάμαι πως θα τα'χα.
Προς το παρόν είμαι στη τράκα.
Κύκλωσε ο τραπεζικός λογαριασμός, μα άμα περισσεύουν, βάλτα!

Με τον εαυτό μου νιώθω ξένος, απέραντη θλίψη.
Είμαι παιδί που νιώθω ότι θα αυτοκτονήσει.
Πως νιώθω κανείς σας δε το γνωρίζει.
Στο κόσμο της φαντασίας μου, ούτε φίλοι.
Το σώμα μου, ένα σώμα κούκλας.
Ξυπνάω από τους πόνους και με βρίσκω τούμπα.
Γιατί σε μένα;
Μέσα μου όλα μπερδεμένα, πέρασα απ'τη τρέλα.
Μη χάνεσαι, τι κάνω να δεις πέρνα.
Έκλαψα για σένα, μίσησα εσένα, όσο αγάπησα εσένα.
Μοιάζουνε όλα ψέμα και έγινα ψυχρός όσο δε πάει.
Δε ξέρω, ίσως και να με χαλάει.
Φίλοι έχουν χαθεί.
Συνήθειες παλιές, φίλοι καλοί!
Αλλάζουνε οι καιροί,
μα τα κάγκελα παντού, νιώθω ότι ζω σε φυλακή.
Φορες δε την παλεύω.
Πόσα πράγματα μου λείπουνε και δε τα έχω;
Ενώ τα θέλω, νιώθω σα μικρό παιδί και θα στα κλέψω.
Δε θ'αντέξω.
Μέχρι πότε θ'αντέξω;
Πόσα πράγματα μου λείπουνε και δε τα έχω;
Είπα σα μικρό παιδί θα σου τα κλέψω!
Σα μικρό παιδί θα σου τα κλέψω!

Οι μέρες δε γυρίζουνε πια.
Και όμως το είδα,
μέρα στη μέρα,  ίδια σελίδα.
Πρώτη του μήνα, είναι του μήνα ζημιά.
Και είναι στη μοίρα μου να φεύγω, να γυρνάω ξανά.
Το βλέμμα μου κολλάει στα λεφτά.
Δε ξέρω καν τι θέλω από το μάτι ψηλά.
Απόψε δε περνάμε καλά.
Μα, η ίδια μέρα έγινε μήνας και ο μήνας χρονιά.
Η μυρωδιά είναι κουρεμένου γκαζόν.
Τα παιδικά μου χρόνια ή έστω ό,τι θυμάμαι απ'αυτό.
Ενώνω την κοκό με ντεπόν, να βγάλω κάτι.
Τσάκι μετά την Κρήτη δεν υπάρχει.
Ο ήλιος δε με πείθει συχνά.
Όσοι γελάνε στην μιζέρια τους, καν δε με αφορά.
Έχουν προδώσει, καλύτερα που'ναι μόνοι γι'αυτούς.
Όπως και μένα, μια μιζέρια ξημερώνει.
Δεν έχουν όνομα συνήθως.
Απλά ξυπνάνε και φεύγουνε πάνω απ'το στήθος.
Τσάκι στο κόσμο γεμάτο μίσος.
Ζούμε την αρχή της αποκάλυψης.
Αντίστοιχα με βλέπουν και αυτοί.
Τόσο μικρός που ο θεός μ'αγνοεί.
Είναι ψυχές που μένουν πάντα στη Γη.
Σφίγγω τα δόντια και φεύγω κάθε πρωί.


Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Τι Ζητάω - Tiny Jackal Στίχοι

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Γελα μου λιγο!
Νομιζω πως το αξιζω!
Εγω επελεξα διπλα σου να βαδιζω!
Καθε χαρα μαζι σου παντα την ταυτιζω
και την καθε αναποδια στο πλαι σου αντιμετωπιζω!
Θες να μιλησω ειλικρινα(;) Δεν κανω πισω!
Ειμαι μηδεν χωρις εσενα, δεν υπαρχω αν σε αφησω!
Μην μ'αφηνεις, ολα τα αφησα δεν εχω να γυρισω πουθενα.
Ειναι τα παντα σκοτεινα, μονο μιζερια
μ'αγκαλιαζουν χιλιαδες χερια.
Μα νιωθω τοσο μονος και με κοβουν σα μαχαιρια
και..δεν θελω αγαπες, φιλια, δεν θελω τιποτα..
Μονο ΕΣΕΝΑ που σε ειχα στα πιο δυσκολα!

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Νοτα στην νοτα, ταμπουρο, μπασο, μποτα.
Οι σκεψεις στο ενδιαμεσο ειναι που φερνουν φωτα!
Απ'το σκοταδι τραβηξε με, οπως πρωτα!
Λεξεις δημιουργουν την ροτα, αναθυμιασεις τα χνοτα.
Ωρες, μερες, χρονια, ζωη ολοκληρη, σχεση μακροχρονια.
Πιστη και απολυτη.
Με δυσκολες στιγμες γεματες απο παρορνηση.
Με κλαματα, με πικρες, μα γεματες κατανοηση.
Και γω στα ματια σου, βουτια εκανα και επεσα βαθια.
Χωρις να ψαχνω τα πολλα, μονο εσενα παντα διπλα μου,
να σ'εχω. Μιλα μου, γελα μου και σφυρα μου.
Να ομορφαινεις καθε νυχτα μου.

Και τι ζηταω(;) Απλα να μην μ'αφησεις!
Διπλα μου να'σαι και να μου ψιθυριζεις.
Νυχτες να με νανουριζεις
και ετσι ζωη να μου χαριζεις. [x2]

Το Χαμόγελο Μετράει - Dask1 (ft. Εισβολέα) Στίχοι

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Χαμογέλα δείξε μας τι αξίζεις.
Πως το χάος αντιμετωπίζεις,
πως το χρόνο δεν σκορπάς
και το νου δεν χαραμίζεις.
Πως πετάς το μίσος και με ξίγα καθαρίζεις.
Τη χαρά πως καθορίζεις,
και τον ευατό στον βούρκο δεν εθίζεις.
Καιρό μην ροκανίζεις,
καιρός είναι να ζήσουμε κι εμείς δεν νομίζεις(;)
Και τόπο στα ασήμαντα
 που σε κάνουν να βρίζεις.
Ποτέ σου μάγκα μου μην γονατίσεις.
Δεν αξίζει ο κόπος σ'εμπρος όλα όσα αξίζεις,
τα πάντα θαρρείς υπολογίζεις.
Καρδιά μου μπορείς να μην ραγίζεις(;)
Αφού η ζωή είναι τρελός προορισμός,
θα φτάσουμε κι εμείς los, ολοταχός,
μ'ένα χαμόγελο κερδίζεις όσα ελπίζεις!
Χτίζεις μόνο δεν γκρεμίζεις.
Την καθαρή ματιά σου φαίνονται
όσα υποστηρίζεις,
και στην ψυχή το πάθος είναι αγνό
που ολόψυχα χαρίζεις.
Δίνω ευχές να σε βρουν όσα αξίζεις
και ότι σου είναι γκρίζο ασίκη μου,
να χρωματίζεις!

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Ναι τα ξέρω περνάς καλά πολύ δουλειά.
'Eχεις χαθεί τελευταία
γιατί έχεις φορτωθεί μπελά.
'Eχεις και αυτό το δάνειο που σε ρουφάει
για τα καλά.
Εσύ,
 καλά τα λες τα μάτια σου μου κάνουν νερά.
Δεν σ'έχω δει τριγύρω 
κι απ'την γειτονιά δεν περνάς.
Και..δεν θυμάμαι πως.
Τα μούτρα σου ειναι όταν χαμογελάς!
Στο 'χα πει με τα παιδιά πως
το κεφάλι θα χτυπάς! 
Μα έφαγες το παραμύθι που σου 'δωσαν,
για να φας!
Και τώρα τι σε πήρε η κάτω βόλτα ρε συ,
Και ψάχνω μέσα στις κουβέντες σου
να βρω μία αληθινή..
'Εχεις ξεχάσει τι αγάπη και χαρά πάει να πει..
κι αν αγωνίζεσαι να ζεις,
τότε να πα να γαμηθεί..
'Αντε ξενύχτα γύρνα στο σπίτι στις 6 πίτα,
και στις 8 άντε στην δουλειά
και πούλα τρέλα μες την τσίτα. 
Κάνε ό,τι σε προστάζει η καρδιά σου
η αλήτρα.
Μέχρι να πιάσεις την καλή,
θα έχεις πιάσει και τα 60.
Βάλτα προβλήματα στην άκρη δεν τελιώνουν
ποτέ
και ας τους να παν να πνίγονται.
Εσύ να είσαι κομπλέ.
Ο,τι ναι το αύριο να φέρει θα το φέρει τρελέ!
Δεν πρέπει να στεναχωριέσαι, χαμογέλασε ρε.

Το χαμόγελο μετραέι,
κι η ματιά η καθαρή (το χαμόγελο μετράει)
ότι πάει δεν γυρνάει,
θέλει ξίγα και ψυχή. [x2]
Μάγκα άραξε μάγκα άλλαξε,
άσε στην άκρη την μιζέρια μην παιδεύεσαι.
Μάγκα ίσιωσε χαλάρωσε,
δεν θα βρεις άκρη
εκεί που ψάχνεις χαμογέλασε.

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Εδώ Αντιστέκομαι - Απέχεις C4 Στίχοι

Μεχρι να ξαναγινει κινημα μεχρι το νεο ξεκινημα.
Ωσπου, ο κυνηγος γινει θυτης και ο θυτης θηραμα.
Μεχρι να γινει φωτεινο καθε σοκακι σκοτεινο.
Μεχρι μηχανες να αποκτησουνε πονο ανθρωπινο.
Μεχρι να γινω αναμνηση, θα'μαι παντα στην αρνηση.
Μεχρι ο διπλανος μου να ζησει με αυταπαρνηση.
Μεχρι να σβησουν ηπια, κατω απ'τα ερειπια.
Μεχρι ο Ηρωδης να παψει να σφαζει νηπια.
Ως το ξενερωμα και μεχρι το ξημερωμα.
Μεχρι να σβησει επιτελους η φωτια του Νερωνα
και μεχρι τον επομενο Χριστο που θα σου δωσουν.
Μεχρι να σε σωσουνε. Μεχρι να σε σταυρωσουν.
Και ωσπου να σε πεισουνε λενε να σ'αγαπησουνε.
Και υστερα οταν πεσεις θα'ρθουνε να σε πατησουνε.
Πρωτα θα σε κρινουνε και υστερα θα σε βρισουνε.
Θα'ναι και ολοι οι φιλοι σου εκει να σε γαμησουνε.
Παντα ετσι γινεται και αν σας χαλαει φυγετε.
Παντα την πληρωνει αυτος που πιο πολυ ανοιγεται.
Και οταν γινει η στραβη,εσεις θα λειπετε.
Εμεις θα'μαστε ακομα εδω, εσεις θα φυγετε...


Ωσπου να παψει το αιμα μας να κυλαει,
ωσπου παιδια κοιμουντε στα σκουπιδια πλαι.
Χνοτα ζεστενομαι, κινησεις να μην φαινομαι.
Εδω θανατο γευομαι, εδω,εδω αντιστεκομαι.
Στην πολη που τα βραδια, με τεφρα στολιζει η νυχτα.
Στην χωρα που τα πιονια ψαχνουν χρονια για μια λιστα.
Εδω που τοσα προβατα, ψηφισαν τον φασιστα.
Και ο νομος ειναι τρομος για καθ'ενα καριεριστα.
Ωσπου να πεσει πανω το μισος μας να τους καψει.
Και τοτε η νυχτα μας πραγματι θα'χει λαμψει.
Ωσπου τα αστερια θα παψουν πια να φωτιζουν,
χιλιαδες οι νεκροι μ'αυτοι ακομα συνεχιζουν.
Και εχουν αστρο, φιγουρες να μην ειναι μονο πιαστο.
Δεινοι επαναστατες οπως καποτε και ο Καστρο.
Εικονες απ'το χθες, μπροστα σε μια σπασμενη οθονη.
(Αθηνα τα παιδια σου, τα πουλησες κι εισαι μονη).

Γιατι εδω στεκομαι,εδω αντιστεκομαι.
Εδω γεννιεμαι, εδω κρυβομαι, εδω φαινομαι.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Σε χιλια χρονια να'ρθεις παλι εδω θα στεκομαι.
Μεχρι ο ηλιος να σβησει θα τρεχουν αιματα.
Μεχρι ο λαος να ξυπνησει, πιστευουν ψεματα.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Γιατι εδω στεκομαι, εδω αντιστεκομαι.

Η ανασα μου βαρια,
μα ακομα στεκομαι στο πλαι των δικων μου
και χτυπω τον εχθρο μου οταν μ'ακουμπαει.
Σ'ενα παιχνιδι στημενο που μου στερουνε το μελλον
με θελουνε ηττημενο,
 μα ειμαι εδω και περιμενω,
να δω να σας πνιγουν οι γραβατες
σας σιγα-σιγα να πεινανε τα παιδια σας,
να ζητανε δανεικα, βρισκομαι ακομα εδω
αρνουμαι να υποταγου.
Και οσο αλλαζουνε οι εποχες με συνανταν και πιο
εχθρικου και οταν λιωσετε τα ολοχρυσα
κελια σας για να φατε θα'στε διπλα μου
οσο συστηματικα χρονια γαματε.
Τωρα οι ρολοι αντιστρεφονται
και ειναι ωρα να φοβαστε
στα σκυλια σας ριχνω φολα τα βραδια να μην κοιμαστε.
Εφιαλτες που ριζοσανε στα αδεια σας κρανια.
300 νεκροκεφαλες και τελιωνει η ταινια.

Μεχρι να δουνε στα ματια το φως.
Μεχρι να ξαναγινει σκοπος.
Μεχρι αληθεια να πει οποιος πολιτικος.
Μεχρι να μαθω το πως, το που, το γιατι και ποιος.
Ειναι ΑΥΤΟΣ που ευθυνεται και σβηνουνε
 χαμογελα διαρκως.
Ως, ο τουτος ο ρυθμος γινει επαναστατικος,
παψεις να'σαι στατικος.
Μεχρι να παρεις τη ζωη σου στα χερια σου.Γενικως,
μεχρι να νιωσεις την τρελα μου,
να μου εγω δεν γινομαι λογικος.
Στεκομαι και αντιστεκομαι, ποιες επιπτωσεις
με-ταμοσχευω την καρδια μου σε σε μπας και νιωσεις
το ψεμα αλειφεται με αληθειας δοσεις.
Και η κριση σου μπερδευεται,
η σκεψη σου κανει εκπτωσεις
στα γα-ρακωματα, ακομα πηγαινω αντιθετα απ'τα,
πτωματα αυτα που γραφουνε με χρωματα επιθετα.
Τα επιπεδα τους συνθετα, δυσβατα μα το ελεγχω.
Ακομα εδω ναι και ακομα απεχω.

Γιατι εδω στεκομαι,εδω αντιστεκομαι.
Εδω γεννιεμαι, εδω κρυβομαι, εδω φαινομαι.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Σε χιλια χρονια να'ρθεις παλι εδω θα στεκομαι.
Μεχρι ο ηλιος να σβησει θα τρεχουν αιματα.
Μεχρι ο λαος να ξυπνησει, πιστευουν ψεματα.
Εδω ημουν παντα, εδω ειναι παντα που τρελενομαι.
Γιατι εδω στεκομαι, εδω αντιστεκομαι. 

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Οπτικη Γωνια - Μικρος Κλεφτης (ft. Lex) Στιχοι

Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.


Παντα συνεπης, αξιοπρεπης ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις.
Ο λογος σου μετραει αν θες πλαι να σταθεις.
(Εδω) Δεν αρκει να προσπαθεις.
Ολα ειναι τοσο ακινητα, Madame Tussauds.
Οσο κινουμε μετρανε στυλ δεν μετραν ποσο.
Αμα εισαι αδερφος παει μισο-μισο
αλλα αμα εισαι εχθρος, οταν μισω-μισω!
Αν ο χρονος ειναι χρημα τοτε κοιτα λοιπον
δεν υπαρχει περιπτωση να κερδισεις Millisecond.
Μιλησα μα κριμα η ακοη ειναι μηνες απων!
Οπου δεν πιπτει λογος, διαγραφη επαφων.
Μαθε να το μιλας οπως το περπατας
ο,τι αγαπας και μισεις ειναι ο τοπος που πατας.
Πολη μεθυσμενη, δρομοι μεθυσμενοι, αστυνομοι εθισμενοι
στο να μας κανουν να νιωθουμε ξενοι.
Ζω για ο,τι μου φερνει χρωμα αλλα και με γιατρευει.
Πωω, το beat με τρελενει να μεθυσω φερε μου.
Μεθυσμενος γελασα, κοιταζοντας το μελλον μου
τα ετσι μου, τα θελω μου, γουστο μου και καπελο μου!
Αν δεν κοιτας στα ματια αλλου το ενδιαφερον μου
Και αμα δεν σφιγγεις το χερι μου.
Εδω παμε ολοι μαζι αλλα και μονοι μας,
μεχρι να σταματησει το πνευμονι μας.

Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.


Οφειλω να ειμαι δυνατος για τους ανθρωπους μου,
εκει για ολους τους στοχους μου.
Δεν με νοιαζει αμα συγχωρεις τους τροπους μου,
γιατι εγω βλεπεις τα βρηκα με το σκοτος μου.
Και εχω παντα σε επιφυλακη τους κοπους μου
αν και δεν χαλιεμαι να παλευω μονος μου.
Ειναι σαν ενεση επιβιωσης ο πονος μου,
γιατι γεματο αρπαχτηκα ειναι ο δρομος μου.
Στεκομαι ορθιος μερες μουντες,
μερες παραξενες και δημιουργηκες.
Οταν τα παντα πανε εναντια σ'αυτο που εσυ θες
τοτε μιλαμε για αγνες αντοχες.
Και αφου το soundtruck το εχουμε γυρναμε ταινια..
Σκηνοθεσια σε παγωμενα τοπια!
Χωρις κολπακια και κρυοκωλα αστεια,
ασε με να αναλαβω την ερμηνεια...


Δεν ειναι τι θες,ουτε τι κρατας
απο ποια οπτικη γωνια κοιτας
για τους μαχητες, εισαι ο,τι αγαπας.
Και γιαυτο αν χρειαστει με βια χτυπας.
Κρυβει τοσα αυτη η πολη,
το κακο παραμονευει σταθερα σε περικυκλωνει
και την κριση σου συχνα
θολωνει μενουμε ξυπνιοι για να'μαστε ασφαλεις.